معماری اقامتگاه بوم گردی قدیم خونه

معماری اقامتگاه بوم گردی قدیم خون / هفت شهر آریا

طراحی معماری مسکونی

معماری اقامتگاه بوم گردی قدیم خونه / دفتر هفت شهر آریا

معماران: دفتر هفت شهر آریا

معماران اصلی: مهرداد هاشم زاده همایونی، آرش هاشم زاده همایونی

عکاس : محمد حسن اتفاق

مساحت: ۶۰۰ متر مربع

سال: ۲۰۲۰

موقعیت: آستانه اشرفیه، ایران

معماری اقامتگاه بوم گردی قدیم خونه توسط تیم طراحی و معماری دفتر هقت شهر آریا در استان گیلان روستای لاسکو کلایه طراحی و  قرار گرفته است. در ادامه این مقاله خط معمار به معرفی و شهر این پروژه معماری بوم گردی می پردازد.

چالش های اصلی پروژه

این اقامتگاه بوم گردی با هدف استفاده از الگوها، روش ها و ریزه کاری های اجرایی خانه های محلی گیلان و همچنین معیارهای معماری پایدار، به صورت اقامتگاه بوم گردی و متناسب با نیاز گردشگران امروزی شکل گرفته است. بنابراین با توجه به قدیمی بودن روش های ساخت خانه های محلی گیلان، محدودیت منابع و کتب مرتبط در این حیطه، اولین چالش طراحی این پروژه، یافتن این اطلاعات و روش ها بود. دوم ساخت یک ساختمان پایدار که هم حداکثر انعطاف پذیری را دارا باشد و هم  اثرات زیست محیطی آن به حداقل برسد. همچنین امکان پذیر بودن بازسازی و بازگشت مصالح آن ها به چرخه حیات از مسائل مهم مورد تجه طراحان این پروژه بوده است. سومین چالش و یکی از ایده های اصلی این پروژه طراحی مکانی برای اقامت بوده است.

فضایی پست مدرن در روح و جسم دیروز

معماری اقامتگاه بوم گردی قدیم خونه بر خلاف الگوهای معمول هتل ها و فضاهای مسکونی، مکانی برای توقف کوتاه نیست، بلکه مکانی است که برای مکث و اقامت مخاطبین طراحی شده است. در طراحی قدیم خونه با استفاده از الگوهای معماری بومی گیلان سعی شده است فضایی برای حضور، تعامل و لمس جمعی مردم، از معماری بومی گیلان از نزدیک ایجاد شود. این حضور با حضور در هتل ها و لابی های مکرر مکان های مسکونی متفاوت است و با درک فوری فضا همراه است. در قدیم خونه، زندگی امروز در روح و جسم دیروز جاری است و این تلفیق ضروریات زندگی امروز با روح فضایی دیروز، فضایی پست مدرن را برای کاربران ایجاد کرده است.

در ردیف سوم و چهارم الوارهایی داریم که متعلق به خانه های قدیمی تخریب شده در منطقه بوده که قرار بوده در کارخانه های زغال سنگ استفاده شود. تیم طراحی در تلاش برای برداشتن گامی در جهت پایداری، این الوارها را جمع آوری کرده تا به جای تخریب و ایجاد آلودگی، از آنها برای جان بخشیدن به ساختمان جدید استفاده مجدد نمایند.

سازی ای از تیر ها چوبی

همانطور که در ردیف پنجم و ششم (بونه در و سرکش، تیر اصلی و بالانس ساختمان) از الوارهایی استفاده شده که در سالهای ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ از تیر چراغ های محلی بوده است (در اداره برق منطقه در حال ذخیره و تخریب بودند). در نتیجه توانستند با حمایت مصالح ۵۰ ساله ساختمان جدیدی بسازند.

سازه سقف از دو ردیف تیرهای جانبی چوبی (آجار و سرچوب) تشکیل شده است. اینها به ترتیب از نیزارهای محلی و چوب صنوبر تهیه شده اند. تمام اتصالات سازه بدون استفاده از عناصر جدید (میخ و پیچ) هستند، در عوض از ساقه های دستبافت برنج (به نام محلی Veris) که سبک، بومی، در دسترس محلی و مقرون به صرفه بودند، استفاده شده است. در این پروژه با استفاده از مصالح مزارع برنج گیلان و چوب های انبوه (منابع مهم مصالح ساختمانی در منطقه) سعی شده تا هویت معماری بومی متناسب با اقلیم احیا شود. پوشش نهایی سقف چهار شیب (به دلیل شدت بارندگی در منطقه) از طریق روش محلی دیگری با استفاده از گالی (الیاف گیاهی که به صورت محلی برای بام ها استفاده می شود) است که به آن گالی پوش می گویند.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن تصاویر بیشتر از معماری قدیم خانه دعوت می نماید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

نگارنده: ماریه عطایی

شرکت معماری آوگون

منبع: Archdaily

تعداد بازدید: 1,052

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *