بهادر کاشانی / طراحی داخلی منزل / معماران ایران

طراحی داخلی منزل مسکونی اندیشه به سبک ایرانی – گروه معماری کندو

توسط تحریریه خط معمار · منتشر شده مهر ۱۳, ۱۳۹۵ · بروزرسانی شده مهر ۱۷, ۱۳۹۵

طراحی داخلی منزل مسکونی اندیشه به سبک ایرانی – گروه معماری کندو –

طراحی، نظارت، اجرا : گروه کندو

طراح معماری : بهادر کاشانی مدنی

تاریخ شروع پروژه : ۱۵ فروردین ۱۳۹۲

تاریخ خاتمه پروژه : ۳۱ خرداد ۱۳۹۲

همکاران طراحی معماری : بهاره خمیری – سپیده دادجو

طراح سازه : بهرنگ کاشانی

طراح سیستم تاسیسات مکانیکی : رازمیک ظریفیان

اجرا : بهادر کاشانی مدنی – بهاره خمیری

عکس : آرتم غریبی – بهادر کاشانی مدنی

سیستم سازه ساختمان : اسکلت فلزی

پروژه "اندیشه" در زمینی به مساحت ۸۰ متر مربع واقع در تهران، خیابان اندیشه، خیابان اندیشه هشتم، کوچه ناهید، بنبست زورقچی، پلاک ۹- با زیربنای کل ۳۰۰ متر مربع و زیربنای مفید۱۹۰ متر مربع در قالب ۴ طبقه مسکونی تک واحدی و یک طبقه مشاعات با کاربری پارکینگ در طبقه همکف اجرا شده بود.

مساحت هر واحد مسکونی ۴۳ متر مربع که شامل هال و پذیرایی،آشپزخانه، یک توالت و حمام، یک اتاق خواب بود.

هدف اصلی از بازسازی و طراحی فضای داخلی این منزل مسکونی، ایجاد محلی دلنشین و آرام برای شروع زندگی مشترک طراحان پروژه بود. برای این منظور طراحان (خانم و آقا) هرکدام بطور جداگانه، توقعات خود را از یک خانه آرمانی بررسی و ترسیم کردند. نتیجه با بر هم نهادن الگوهای ذهنی طراحان با امکانات و محدودیت های فضایی و اقتصادی رشد یافت و سعی شد پاسخی خلاقانه به آنها داده شود. ایده ها و طرح ها به چالش کشیده شد، بطوریکه در بستر طرح جای بگیرند و در کنار محدودیت ها، رفته رفته طرح پخته شد و شکل گرفت.

با توجه به زمان بسیار محدود ساخت پروژه (حدود ۷۰ روز از تحویل واحدها تا چیدمان نهایی مبلمان)، برنامه زمانبندی فشرده و منظم با در نظر گرفتن زمان و محل کار اکیپ های ساخت مورد نیاز بود.

هدف، اتصال دو واحد بالایی ساختمان یعنی طبقات ۳و۴ بهم و تشکیل یک واحد ۸۶ متر مربعی دوپلکس بود. بطوریکه در طبقه سوم: اتاق خواب، اتاق کار و سرویس حمام و در طبقه چهارم: ناهار خوری و نشیمن، آشپزخانه و سرویس بهداشتی میهمان جای داده شود.

محدودیت های اصلی پروژه در درجه نخست کمبود فضا بود، بطوریکه باید از تمام ظرفیت های فضای موجود نهایت استفاده را می کردیم و توجه به ابعاد انسانی در پروسه طراحی بسیار حائز اهمیت بود. بنابراین تصمیم بر آن شد که سیالیت و انعطاف در طراحی فضاها و حتی مبلمان سرلوحه طراحی قرار گیرد، که پویایی از خصایص معماری ایرانی است. بنابراین در مواقع مختلف و با توجه به نیازهای مختلف، فضاهایی بازتر و بزرگتر می شوند و برعکس. برای مثال کانتر آشپزخانه چرخدار طراحی شد، بنابراین زمانهایی که از آشپزخانه بیشتر استفاده می شود، می توان از فضای نشیمن کم کرد و به فضای آشپزخانه اضافه کرد.

به علت بر کم زمین و ابعاد کوچک فضا، هر طبقه عملا بصورت (Loft Space) طراحی شده، بطوریکه برای از بین نبردن افق دید و کوچک نکردن فضا از هیچ درب جدا کننده ای (بجز درب سرویس های بهداشتی و درب های ورودی) استفاده نشده و سعی شده است حریم و قلمرو فضاها با تغییر در متریال کف، سقف های کاذب، رنگ دیوارها، نورپردازی های مختلف و حتی تغییر در سبک های معماری صورت گیرد.

برای ارتباط عمودی بین طبقات از آنجایی که فضای کافی برای اجرای پله استاندرد وجود نداشت، با تقسیم هر کف پله به دو کف پله، طول شمشیری نصف و در عین حال ارتفاع پله ها به اندازه قبل باقی ماند.

از طرف دیگر سعی شد کیفیت معماری ایرانی از طرق مختلف در کار ایجاد شود:

توجه به ورودی و تعریف هشتی برای ایجاد فضای قابل کنترل میان درون و بیرون و متمایز کردن آن با رنگ فیروزه ای.

قوس مازه دار در بدو ورود برای ایجاد مکث و درگاه ورودی.

طاقچه ها که از مولفه های معماری ایرانی است در قسمت های مختلف به اشکال مختلف خودنمایی می کند. در جاهایی بصورت بیرون زده و در بخش هایی برعکس.(با الهام از دیوارهای اتاق موسیقی عمارت عالیقاپو بصورت کلاژ بر روی دیوار نشیمن)

از آنجایی که صاحبان خانه هر دو معمار هستند، فضای کار و کتابخانه منزل از اهمیت بالایی برخورار بود. برای طراحی این فضا کتابخانه، نقاشی "ترکیب بندی در قرمز، آبی و زرد" (red, blue and yellow composition in) اثر پیت موندریان مد نظر قرار گرفت و از رنگ عمدتا سفید برای درها و دیوارها استفاده شده تا برای ساکنین ایجاد خستگی نکند و به ایجاد نور بیشتر کمک کند. عناصر دیگر چون کمد و میز بصورت متحرک طراحی شده اند تا فضای لازم برای فعالیت های مختلف در این مکان مهیا شود. دیوار جدا کننده این فضا با اتاق خواب کوتاه در نظر گرفته شده تا نور طبیعی به فضای اتاق کار راه پیدا کند. فضای ایجاد شده در زیرپله مکان مناسبی برای انبار داخلی خانه بود.