معماری ساختمان مسکونی ۵+۱ ، معماران رویداد

معماری ساختمان مسکونی ۵+۱

معماری: معماران رویداد

موقعیت: ایران، تهران

معماران مسئول: مصطفی امیدبخش، زهرا آرمند

تیم طراحی: سارا غفوری، مهسا شیخ اکبری، سپیده غلامحسینی

سال: ۱۳۹۳-۱۳۹۷

مساحت زمین: ۴۶۵ مترمربع

مساحت زیربنا: ۲۵۰۰ مترمربع

عکاس: آرش عاشوری نیا

سازه: مجید بزرگ

اجرا: سیدمحمد حسن ابطحی

طراح سه بعدی: مهسا شیخ اکبری

گرافیک: سپیده غلامحسینی

جوایز کسب شده: رتبه اول یازدهمین جایزه معماری/معماری داخلی ایران در سال ۱۳۹۷در گروه ساختمان های مسکونی آپارتمانی
رتبه سوم جایزه معمار در سال ۱۳۹۸ – ۱۳۹۷ در گروه مسکونی-آپارتمانی

شرح پروژه معماری ساختمان مسکونی ۵+۱ از زبان معمار

در منظر شهری پرجنب‌ و جوش تهران، کلان‌ شهری در حرکت همیشگی، یکی از تلاش‌ های معماری غالب، ساخت پروژه‌ های مسکونی پنج طبقه است. این ساختارها که ریشه در پویایی بازار دارند، اغلب تنها بر اساس اعتماد مالک به توسعه‌ دهنده تحقق می‌ یابند و معماران را با نقش محدودی در این پیشرفت‌ های جاری می‌گذارند.

ساختمان مسکونی ۵+۱ نمونه ای از این روند بود. این پروژه به مقررات و استانداردهای شهری، شامل سطوح اشغال، مکان‌ های ساخت و ساز مجاز، محدودیت‌ های تراکم، پهنه‌ بندی محوطه راه پله مطابق با مقررات ایمنی آتش‌ سوزی و موارد دیگر پایبند بود. در تعقیب ارتقای کیفیت معماری در میان پس‌ زمینه پارادایم‌ های سود محور، ما مأموریتی را آغاز کردیم تا ماهیت زندگی مسکونی در بافت ایرانی را دوباره تصویر کنیم.

به طور سنتی، مفهوم خانواده و فضای مورد نیاز آنها در “خانه” در ایران، روند کنونی خانه ها را در طول دهه ها شکل داده است. با این حال، با ظهور نسل جدید، یک تغییر فرهنگی آغاز شده است که معنای خانواده، کار و «خانه» را تغییر داده است. بنابراین، نیازهای جدیدی در تعریف «خانه» به وجود می آید که اغلب نادیده گرفته می شوند. جاه طلبی ما این بود که با ایجاد یک الگوی جدید از سکونت به این گسست اجتماعی بپردازیم – الگویی که با پیچیدگی های زندگی مدرن و نیاز به یک سبک زندگی مستقل طنین انداز می شود.

مدل طراحی ما بر پذیرش پویایی در حال تحول ساختارهای اجتماعی و پذیرش نیازهای چندوجهی سبک زندگی معاصر متمرکز بود. مداخله معماری حاصل – «خانه-آپارتمان» – مرزهای فضایی متعارف را محو می‌ کند و قلمرویی از سیالیت و سازگاری فضایی را ایجاد می‌ کند. در اینجا، سفتی پیشین فضاهای کاربردی جای خود را به روایتی دگرگون کننده می دهد. یک خانه به طور یکپارچه به یک فضای کاری، یک پناهگاه، یا یک مرکز تجمع دگرگون می شود – تابلویی در جریان دائمی، که منعکس کننده جزر و مد زندگی است.

این سایت که در میان بافت شهری قرار دارد، توسط یک کوچه ۱۲ متری در شرق، حیاط های مجاور در شمال، و هزارتویی از سازه های قدیمی در غرب و جنوب احاطه شده است. اگرچه محدودیت های شهری نور فراوانی را از شرق و جنوب فراهم می کند، اما زیبایی منظره این مناظر توسط محیط های ناخوشایند مانع می شود.

ما که از این موانع بصری دلسرد نشدیم، سعی کردیم یک مداخله معماری را تنظیم کنیم که فراتر از امور روزمره باشد و تجربه حسی را هم در درون و هم از بیرون ارتقا دهد. با رد درمان های مرسوم مانند درمان دیوار یا تزئینات تزئینی، ما به دنبال الهام گرفتن از همزیستی تاریخی معماری و منظره بودیم.

با استقبال از سنت قدیمی “باغ” ایرانی، ما واحه ای سرسبز را در نظر گرفتیم – بوم نقاشی زنده ای که در بافت شهری زندگی می بخشد. راه حل ما؟ یک پاکت سبز با دقت طراحی شده، برای مقاومت در برابر سختی های آب و هوایی تهران. این ملیله سرسبز که ریشه در اصول پایدار دارد، نه تنها تابلوی معماری را زنده می‌کند، بلکه به عنوان یک حائل بصری عمل می‌کند، از ساکنان در برابر مناظر ناخوشایند محافظت می‌کند و حس آرامش را در محیط شهری تقویت می‌کند.

در اصل، مداخله معماری ما از محدودیت‌های پارادایم‌های طراحی مرسوم فراتر می‌ رود و چشم‌ اندازی جامع از مسکن ارائه می‌ دهد که با ریتم‌ های زندگی معاصر هماهنگ می‌ شود و در عین حال یک رابطه همزیستی با بافت شهری ایجاد می‌ کند.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر معماری ساختمان مسکونی 5+۱ دعوت می نماید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

منبع: Archilovers