طراحی انستیتو هنری موسیقی و تئاتر فضای تمرین ، گروه معماران و مهندسین کندو

طراحی انستیتو هنری موسیقی فضای تمرین

معماری: گروه معماران و مهندسین کندو

معمار مسئول: بهادر کاشانی مدنی

تیم طراحی: مریم جوادیان، آیال شیدایی، تینا تقی زاده

طراحی و معماری داخلی: بهادر کاشانی مدنی (گروه معماران و مهندسین کندو)

موقعیت: ایران، تهران

مجری: گروه معماران و مهندسین کندو

مدیر اجرا: بهراد کاشانی مدنی

تیم اجرا: علی شایگانفرد، داوود شفیعی

عکاس پروژه: محمد حسن اتفاق

مهندس سازه: رضا مهماندوست

دستساخته های سرامیکی: بهاره خُمیری (کارگاه سرامیک بهاره)

نوع سازه: سازه قدیم: دیوار حمال و سقف طاق ضربی، تقویت سازه جدید: بهسازی پی، دیوار برشی، تیرو ستون فلزی

مساحت زمین: ۳۶۵ متر مربع

زیربنا: ۵۲۵ متر مربع

تاریخ شروع: دی ماه ۱۳۹۹

پایان ساخت: آذر ماه ۱۴۰۱

شرح پروژه طراحی انستیتو هنری موسیقی فضای تمرین از زبان معمار

کارفرمای پروژه “فضای تمرین” حتی پیش از انتخاب ساختمان پروژه، تعریف و تصور مشخصی از فضای مورد نظر خود داشت و این فضا را بدین شکل تعریف می کرد: “فضای تمرین” تحقق یک رویا است. رویای داشتن خانها ی مستقل برای فعالیت گروهی از هنرمندان موسیقی و تئاتر؛ خانه ای که در آن بتوانن رویاهایشان را به حقیقت تبدیل کنند، تمامی فعالیت ها و برنامه هایشان را سازماندهی کنند و درنهایت دستاوردهایشان را با دیگران به اشتراک بگذراند. در واقع “فضای تمرین” سعی دارد چیزی شبیه به قلمرو سوم را ایجاد کند، چیزی که هم هنر است و هم زندگی، پدیده ای تشکیل یافته از هردو که این امکان را فراهم می کند تا دیدگاه رسمی هنر و سنت های هنرمندانه را به چالش بکشاند و به سوی مرزهای کشف نشده قدم بردارد.

با این پیش زمینه، با همکاری و همفکری میان کارفرما و معمار، مکان ایده آل انتخاب و توسط کارفرما خریداری شد. تعاریف و خواسته ها، طی جلسات پی در پی رشد پیدا کرد، به خواسته ها با جوابی معمارانه پاسخ داده شد و به خطوط و تصاویر اولیه تبدیل شد، بدین شکل معماری “فضای تمرین” متولد شد. معماری “فضای تمرین” هر آنچه را که اعتبار و اصالت داشته باشد می پروراند با علم بر این که هیچ چیز کامل نیست؛ معماری “فضای تمرین” در جستجوی خلق جزئیات ظریف و ناپیداست.

ساختمان انتخاب شده، خانه ای دو طبقه با قدمتی بیش از ۸۰ سال، در قلب منطقه فرهنگی تهران، واقع در خیابان نوفل لوشاتو، خیابان شهرود بود. ساختمانی بکر و با ظاهری کهنه اما با اصالت. در طراحی پالن و تقسیم بندی فضاها، ابتدا ارزش ها و پتانسیل های فضایی ساختمان موجود با خواسته های کارفرما و تحلیل فضایی بر اساس کاربرد بخشهای مختلف، مورد توجه قرار گرفت و نتیجه آن با مدنظر قرار دادن دسترسی ها، دید ها و منظرها، فضاهای مکث و فضاهای تقسیم، تسهیل دسترسی معلولین، تهویه و نور طبیعی، پالن نهایی را تشکیل داد. در طراحی احجام و المانهای جدید، مانند باغچه مرکزی همکف، فورم و چیدمان کاشی های کافه و سرویس های بهداشتی، از اشکال و المانهای موجود در ساختمان الهام گرفته شد. احجام تشکیل دهنده کانترهای کافه، کانترهای پذیرایی وکتابخانه، همه از جنس گچ به گونه ای ساخته شدند که گویی از دل دیوارها بیرون آمده اند. در استفاده مختصر و با وسواس از متریال در بخش های مختلف و تالش در احیا، تعمیر و بازسازی عناصر موجود در ساختمان، حتی در بخش هایی باقی ماندن نواقص به شکل دست نخورده، تالش شد تا اصالت و هویت ساختمان حفظ شود. با نمایان کردن آجرهای طاق ضربی برخی سقف ها و آجرهای دوده گرفته در مسیر دودکش قدیمی ساختمان، قدمت و گذر زمان به نمایش درآمد.
نور طبیعی با ایجاد یک ووید در مرکز ساختمان و تعبیه پنجره سقفی در بام ، به داخل ساختمان راه پیدا کرد. در کنار پنجره کتابخانه که به مدد مجاورت با درخت تناور توت نر در حیاط، نور کنترل شده ای فراهم آمده بود، فضایی دنج جهت نشستن و مطالعه کردن ایجاد شد.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر دعوت می نماید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

منبع: گروه معماران و مهندسین کندو