معماری برج هایی فرمال و هیبریدی برای منهتن، مفصل بندیِ فضای عمومی در ارتفاع

توسط تحریریه خط معمار · منتشر شده مهر ۶, ۱۳۹۴ · بروزرسانی شده دی ۱۶, ۱۳۹۵

الکس لوزانو(Alex Lozano) و رینولدز دیاز جی آر(Reynolds Diaz Jr)، به منظور خلق محتواهای گوناگون در مجموعه ای از ساختارهای بلند مرتبه؛ طرحی را پیشنهاد دادند که میل به الحاق فعالیت های اقتصادی در بافتِ وست سایدِ(West Side) منهتن را دنبال می دهد. ترکیب عملکردها و فعالیت ها، با هدف تدارک یک ساختار شهریِ هیبریدی ـ پیوندی ـ تعریف شد، که برنامه ها، سازه، زیبایی، استحکام و انعطاف را ادغام کند.

واحدهای اجاره ای، کاربری نیمه ی پایینیِ این برج ها، را به خود اختصاص می دهند که با یک چهار چوب مستحکم مطابقت دارند. دگردیسیِ فضاییِ عمودی، یک بار رخ می دهد و به طور عملکردی شرایط تغییر می کند. این فرم، از قسمت محکم و با استحکام خود دچار شکست شده، آزادی فرمال و پانورامیک بدست می دهد. این مفصل بندی ها به طور ویژه، به آیکن های این بافت، از جمله؛ ساختمان امپایر استیت، میدان تایمز و غیره، پاسخ می دهد. نماهای شرقی و غربی [با توجه] به شرایط شهریِ متفاوت، پاسخ می دهد، بر همین اساس [حد] پیچیدگی ها در شرق بالا و در غرب[در حد] کمینه است. از نظر برنامه ریزی، چنین هم افزایی هایی [در سطح] زندگی عمومی؛ بواسطه ی این پنج برج به یکدیگر مرتبط شده اند. این فضاها، خرده فروشی، لابیِ هتل، سالن های استراحت، مکان های ملاقات و تجمع، محدوده های تفریحی، مکان هایی برای رصد چشم انداز شهر، سالن رقص، و دیگر فضاهای عمومی و تفریحی را شامل می شوند.