مهرداد ایروانیان

طراحی ایستگاه مترو وکیل در شیراز، مهرداد ایراوانیان

توسط مینا مقدم · منتشر شده دی ۲۰, ۱۴۰۰ · بروزرسانی شده دی ۲۰, ۱۴۰۰

معماری و طراحی ایستگاه مترو

معماری: مهندسين مشاور موننکو ايران، مهندسین مشاورگسترش فرایند لایه ها

معمار مسئول: مهرداد ایروانیان

تیم طراحی: تورج شش بلوکی علمداری، محمدحسین بهمن پور، نوید عطروش، زهرا شوکت، بهار فقیهی، صبا نصیری، درسا سرافراز، اسماعیل شبانی، رضا فریورنژاد

موقعیت: ایران، شیراز

مساحت زمین: ۲۵۰۰ مترمربع

زیربنا: ۱۵۰۰۰ مترمربع

ناظر: سلیم زارع

اجرا: شهرداری شیراز _سازمان حمل و نقل ریلی

نورپردازیی: شرکت نورانه

تاسیسات: مهندسين مشاور موننکو ايران

طراحی سازه: مهندسين مشاور موننکو ايران، ریب و شمع زیر زمینی

سال آغاز پروژه: ۱۳۹۷

سال اتمام پروژه: ۱۳۹۸

عکاس: نوید عطروش

شرح پروژه

پروژه ای که ر این بخش از خط معمار قصد پراختن بدان را داریم طراحی ایستگاه مترو وکیل در شیراز می باشد، این ایستگاه با داشتن مساحتی به متراژ ١٥ هزار مترمربع در خیابان باریک و کم عرض زند شیراز و در مجاورت بازار، حمام و مسجد وکیل شیراز قرار دارد. طراحی داخلی این پروژه بنا به درخواست سازمان حمل و‌ نقل ریلی شهرداری شیراز در سال ۹۸-۹۷ در ۵ سطح (۳ سطح زیرزمینی و ۲ سطح بالاتر از تراز خیابان) انجام شد و شامل پلتفرمی در تراز منفی ۳، (تیکت هال، دسترسی، گالری ها و اداری) تراز منفی ۲، (گالری ها، دسترسی و اداری) تراز منفی ۱، همکف (دسترسی عمودی و تجاری) و طبقه ی اول ساباط (کافه پرسوناژ) و اداری می باشد.

یکی از مهم ترین و در واقع اصلی ترین چالش هایی که طراحان در فرایند طراحی پروژه های دولتی و مترو با آن روبرو می شوند؛ زمان بندی پروژه، محدودیت های اقتصادی و عملکردی، استانداردها و پروتکل های مختلف ایمنی‌، نور ، آتش، تهویه و…. است. در طراحی ایستگاه مترو وکیل نیز مسائل و مشکلات فراوان به لحاظ ساختاری در جهت اجرای پروژه برای مدیریت قطار شهری قرار داشت که بخشی عمده ای از شکل گیری اش از نظر سازه به این موضوع مدیون است، بدین معنی که استفاده از دهانه های قوسی شکل بدون ستون موجب ایجاد تفاوت محسوس معماری در مراحل واپسین گشت. سپس در سایر مراحل معماری داخلی و شکل ساختمان از بیرون، مسائل و محدودیت های متعددی وجود داشت و می بایست اصلاح می شد. از میان این موارد می توان به مجاورت بنا در بافت تاریخی که از موضوعات مهم طراحی قلمداد می شد، اشاره کرد.

فرآیند طراحی با رویکردی مناسب و هماهنگ از رد‌پاهایی مرتبط با گذشته، (مفهوم پارینه و عنصر معلق و سیال آجری در سقف تراز پلتفرم) به عنوان یک میانجی، استعاره یا واسط انتزاعی، ادغام کردن و تعمیم دادن آن در وجوه مختلف (کف، بدنه، سقف و…)، توجه به خواص مواد و مصالح و هماهنگی آنها و خواص نور و اشیاء، مبنای شکل گیری کلیت یکپارچه و یک مرکز قدرتمند جهت برانگیختن احساس تاریخی و لایه های ذهنی در مکان گردید. فضای مترو همانند ورزشگاه ها می تواند به عنوان یک مکان رویدادپذیر به واسطه ی حضور مردم در صورت توجه به کیفیت های محیطی جهت برنامه‌ های عمومی، فرهنگی، هنری و فعالیت های خلاقانه سازگار شود.

در کلام آخر باید افزود که طرح این پروژه جستجوی نه یک فرم، بلکه ایجاد یک خصلت و حال و هوا مبتنی بر ویژگی های کالبدی و ذهنی در کانتکست و محیط اثر بوده است.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر دعوت می نماید.