معماری خانه کامیاران، گروه طراحی معماری گذر

معرفی معماری خانه کامیاران

معماری: استودیو طراحی معماری گذر، راشد عزیزی، محمد کازرانی

موقعیت: ایران، کامیاران

معماران اصلی: راشد عزیزی، محمد کازرانی

مساحت: ۲۲۵ مترمربع

سال: ۲۰۱۸

عکاس: آرام الکانان

در این بخش خط معمار قصد دارد نمونه ای دیگر از معماری ایران را به شما معرفی کند. این پروژه، معماری ساختمان مسکونی با نام “خانه کامیاران” می باشد و در منطقه کامیاران استان کردستان قرار دارد.  چالش اساسی مردمان شهرهای کوچک، که حرفه آن ها غالبا کشاورزی است، تفکیک زندگی شهری و روستایی می باشد. اکثر این مردم نوعی شغل خدماتی در شهر دارند و در عین حال نیز شغل اجدادی خود را نیز انجام می دهند. آن ها می خواهند از امکانات پیشرفته شهر استفاده کنند. در عین حال در رویای نوستالژی های زندگی روستایی نیز باشند. در این پروژه دو قطبی بودن زندگی [ و در واقع، خواسته های کارفرما] پایه و اساس فرآیند طراحی بوده است. با بررسی خانه های مسکونی کارفرما در این روستا، چهار طرح اصلی فیزیکی- فضایی که با زندگی روستایی ارتباط داشتند شناسایی شدند: اول فرم ایوان، که به عنوان یک فضای میانی رو به حیاط اصلی قرار دارد و حضورش برای جمع آوری اعضای خانواده در فصل گرما در طول روز اهمیت دارد. سپس الگوی بهداشتی مهم به نظر می رسد، زیرا مردم در این منطقه اصرار دارند که سرویس بهداشتی باید خارج از فضای مسکونی و در گوشه حیاط باشد.

حتی در بسیاری از آپارتمان های مدرن شهر کامیاران، درهای سرویس بهداشتی رو به راهروی مشترک مابین واحد ها باز می شود. از سوی دیگر، الگوی حیاط، که فضایی خوب برای بازی کودکان، مراسم آیینی و جشن های باستانی مانند چهارشنبه سوری، شب عید نوروز و مراسم های مذهبی مانند نوحه خوانی می باشد را نمی توان نادیده گرفت. در نهایت بر اساس شغل پدر خانواده که فرش فروش می باشد، یک الگوی فضای خلوت و  انزوا برای پدر در نظر گرفته شد. این الگو شامل یک اتاق خصوصی بزرگ با یک قفسه بزرگ در کنج آن که رو به چشم انداز زمین های کشاورزی می باشد. کف این اتاق با فرش های رنگین پوشیده شده است.

رودخانه بایسپرنه در امتداد محور شمال- جنوب شهر کامیاران حرکت می کند. پروژه در وسیع ترین بخش رودخانه ( دریاچه شهر) قرار دارد. بخش غربی این پروژه موازی با رودخانه می باشد. بر اساس موقعیت زمین و ابعاد کوچک آن، ما چهار الگو از خانه های روستایی را در بخش مسکن شهری قرار دادیم. طراحان از سنگ های درجه دو و برش داده شده که به سنگ های بومی که در خانه های روستایی استفاده می شد، به کار بردند. برای سایه بان از چیخ که یک نوع سایه بان بومی است، استفاده کرده اند. شیشه های رنگی همراه با چیخ، جلوه های نوری متفاوتی را با تغییر فصل ها و ساعت ها نشان می دهد.

چیخ در اصل یک نوع پوشش سقف بومی می باشد که با موی بز بافته می شود. این بافته ضد آب و علاوه بر این مقاوم در برابر نور آفتاب در مدت طولانی است.

در ادامه با دیدن تصاویر خط معمار را همراهی کنید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

مترجم: مینا مقدم

شرکت معماری آوگون

منبع: Archdaily