طراحی و ساخت ویلا سنتی

طراحی و ساخت ویلا سنتی

ویلاهای سنتی با الهام از معماری بومی هر منطقه، فضایی گرم، دلنشین و هماهنگ با طبیعت ایجاد می‌ کنند. این سبک معماری با استفاده از مصالح طبیعی مانند چوب، آجر، سنگ و کاهگل، حس نوستالژی و اصالت را به محیط زندگی می‌ آورد. سقف‌ های بلند، ایوان‌ های سرپوشیده، درها و پنجره‌ های چوبی، کاشی‌ کاری‌ های زیبا و حوض‌ های آب در حیاط، از عناصر رایج در طراحی ویلاهای سنتی هستند که علاوه بر زیبایی، عملکرد مناسبی برای اقلیم‌ های مختلف دارند.

در ساخت ویلاهای سنتی، توجه به شرایط آب‌ و هوایی نقش مهمی ایفا می‌کند. برای مثال، در مناطق گرم و خشک از دیوارهای ضخیم و حیاط‌ های درون‌ گرا برای حفظ خنکی و در مناطق مرطوب از سقف‌ های شیبدار و ایوان‌ های بزرگ برای تهویه طبیعی استفاده می‌ شود. ترکیب این اصول سنتی با امکانات مدرن، فضایی راحت و در عین حال اصیل ایجاد می‌ کند.

یکی از نمونه‌ های برجسته طراحی و ساخت ویلا سنتی، ویلایNarsighar است. طراحی ویلا فوق که در منطقه بیابانی خشک Nokha در راجستان، هند واقع شده است، از اصول برنامه ریزی سنتی معماری منطقه ای که از قرن ها پیش در راجستان رایج بوده، آغشته است. بسیاری از ویلا و کاخ‌ هایی که از قرن‌ ها در این منطقه ساخته شده‌اند دارای حیاط‌ هایی برای خنک‌ کننده غیرفعال، دیوارهای سنگی ضخیم برای مقابله با گرمای بیش از حد و صفحه‌ های «جالی» سنگی برای کاهش افزایش گرما بودند. این ویلا با مجموعه‌ ای از حیاط‌ ها و با ماسه‌ سنگ محلی ساخته شده است که در مجاورت آن قرار دارد. هر یک از فضاهای نشیمن به فضاهای بیرونی محافظت شده باز می شود که با پانل های سنگی سوراخ دار پوشانده شده است.

این نمایشگرها علاوه بر کاهش افزایش حرارت، فضاهای داخلی را نیز در برابر طوفان های شن رایج در منطقه محافظت می کنند. ویلا مبتنی بر نیاز کارفرمایان برای پذیرش ۴ نسل دارای ۹ اتاق خواب با فضاهای نشیمن چند منظوره، حیاط های سرپوشیده و پاسیو در اطراف است.

علاوه بر اصول برنامه‌ ریزی سنتی، عناصر معماری سنتی راجستان، از جمله پنجره‌ های قوسی چند وجهی، پرده‌ های سنگی طرح‌ دار، آلاچیق‌ های سنگی، خاتم کاری و کنده کاری، فضاها را برجسته می‌ کنند. راجستان در هند خانه صنعتگران بسیاری از جمله سنگ تراشی، منبت مرمر، نجاری، منبت آینه کاری، گچ آهک و غیره است. کل خانه توسط این صنعتگران محلی اجرا و کار شد و بسیاری از تکنیک های سنتی را احیا کردند.

اگرچه ویلا بزرگ به نظر می رسد، اما بیش از ۴۰ درصد از مساحت آن به شکل حیاط های باز، فضاهای گردشی و پاسیوهای بیرونی سرپوشیده است. هر جلد به صورت جداگانه بیان می شود و فضا به عنوان ترکیبی از حجم های مختلف درک می شود. یک ایوان ماشین ورودی به حیاطی با نور آفتاب باز می‌شود که به یک پاساژ سنگی سرپوشیده منتهی می‌ شود که در کنار آن آب‌ و باغ‌ هایی برای خنک‌ سازی غیرفعال قبل از ورود به خانه قرار دارد. لابی ورودی خانه با نور سقفی با یک اتاق نشیمن و یک قسمت نشیمن باز احاطه شده است و یکی را به حیاط مرکزی بزرگ منتهی می‌ کند.

حیاط اصلی که خانه را نقطه‌ گذاری می‌ کند، به طور طبیعی از طریق پنجره‌ های طبقه شفاف تهویه می‌ شود و چرخش اطراف آن را دور می‌ زند. به صورت مقطعی، جریانی از حجم های مختلف در داخل وجود دارد. ارتفاع بیشتر اتاق‌ ها ۴ متر است، ارتفاع اتاق نشیمن اصلی ۶.۵ متر، حیاط مرکزی ۱۲ متر، حیاط شمالی و جنوبی ۸ متر ارتفاع و پاسیوهای بیرونی ۳.۶ متر ارتفاع دارند. هر فضای نشیمن و اتاق خواب در خانه به فضاهای بیرونی سرپوشیده باز می شود و حجم های انتقالی بین داخل و خارج برای کاهش افزایش گرما ایجاد می کند.

نور غیرمستقیم خورشید در تمام فضاهایی که از طریق طاق ها یا صفحات سنگی فیلتر شده اند نفوذ می کند و الگوهای سایه های مختلفی را در طول روز ایجاد می کند. این خانه با اصول و مصالح سنتی برای سرمایش غیرفعال با کارگران قراردادی از روستاهای مجاور، سنگ از اطراف، صنعتگران منطقه و تمام موادی که در محل تهیه می‌ شوند، طراحی شده است. سنگ مرمر، سنگ، چوب، گچ آهک و مبلمان همه از راجستان تهیه می شود.

طراحی و ساخت ویلا سنتی که مطابق با اقلیم، موقعیت و میراث منطقه طراحی شده است، اصول برنامه‌ ریزی سنتی هند را احیا می‌ کند و صنایع دستی سنتی را احیا می‌ کند و ویلایی کارآمد از انرژی ایجاد می‌ کند که برای قرن‌ ها و برای نسل‌ های آینده ساخته شده است.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر دعوت می نماید.

تحریریه خط معمار

منبع: Archdailly