امیر حسین اشعری / نوید عطروش

معماری آپارتمان مسکونی کنارگذر ، دفتر معماری اشعری و همکاران

توسط تحریریه خط معماری · منتشر شده آبان ۱۶, ۱۴۰۳ · بروزرسانی شده آبان ۱۱, ۱۴۰۳

معماری آپارتمان مسکونی کنارگذر

معماری: دفتر معماری اشعری و همکاران

معمار مسئول: امیرحسین اشعری

تیم طراحی: زهرا جعفری، افشین اشعری، احسان شعبانی

موقعیت: ایران، شیراز

مساحت: ۱۳۵۰ مترمربع

عکاس: نوید عطروش

سال: ۱۴۰۱

شرح پروژه از زبان معمار

این پروژه در ورودی غربی شیراز و با الحاق ساختمان در امتداد بلوار اصلی واقع شده است. نگرانی اصلی ما این بود که چگونه عابران پیاده در سطح پایین و سواران در سطح بالایی با طراحی ساختمان درگیر شوند. با توجه به اینکه طبقه همکف یک هدف تجاری دارد و طبقات بالایی برای کاربری مسکونی تعیین شده است، استراتژی ما بر طراحی پایه ساختمان به گونه ای متمرکز بود که ظاهری خنثی هم از نظر شکل و هم رنگ داشته باشد و از تعامل هماهنگ با عابران پیاده و عابران اطمینان حاصل کند. این امر به هم ریختگی بصری را کاهش می دهد و باعث ایجاد ارتباط یکپارچه بخش تجاری با فضای شهری اطراف می شود. در طبقات بالا با در نظر گرفتن دیدگاه و حرکت سواران، زبان طراحی متمایز از پایه انتخاب شده است.

نگرانی دیگر مدیریت نور نفوذی خورشید از سمت غرب بر روی بدنه اصلی بود که برای آن تیغه های عمودی معرفی شد. با توجه به ترجیح پنجره ها برای جذب نور از سمت جنوب، این تیغه ها در آن جهت زاویه داشتند. در نتیجه، تیغه ها به صورت ریتمیک بر روی نمای اولیه چیده شدند و در هنگام رو به شهر، حرکت و سرزندگی آن را آغشته کردند. طبقات پلکانی رو به خیابان اصلی، در هر سطح، رشته‌های عمودی نما را می‌بافند، که یادآور نخ‌های پود در یک پارچه است و به بافت نما هماهنگی می‌دهد.

علاوه بر این، با توجه به دید پروژه از چندین نقطه دید خارجی، اطمینان از طراحی منسجم در تمام نماها برای ما ضروری بود. سمتی که در پخ قرار دارد به طور یکپارچه با تیغه ها همسو می شود. از این رو، برای بینندگانی که از سمت چپ به پروژه نزدیک می شوند، نمای پخ و نمای اولیه خود را به عنوان یک منظره یکپارچه و منسجم نشان می دهند.

در پروژه معماری آپارتمان مسکونی کنارگذر چالش کنترل نور و اجتناب از دید نامناسب در طرف های دیگر نما به گونه ای متفاوت مطرح شد. برای نماهای شمال غربی و جنوب شرقی، طرح های یکپارچه با استفاده از مدول های بتنی توخالی اجرا شد. در حالی که نما دارای بافت متخلخل است، به عنوان یک ساختار ساده و یکپارچه تلقی می شود و اطمینان می دهد که توجه بر نمای اصلی متمرکز می شود. در این پروژه نیاز به بافت توخالی با قاب مربع و دید بیشتر را شناسایی کردیم. این بینش باعث طراحی ما از ماژول های بتنی شد. این ماژول های مربعی تطبیق پذیری را ارائه می دهند، زیرا می توانند در جهات مختلف گسترش یابند. آنها را می توان در حالت جامد یا توخالی استفاده کرد و در عین حال بافت متمایز روی نما را حفظ کرد.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر دعوت می نماید.