معماری و طراحی خانه نعنا ، White on White Studio

ایده طراحی

پروژه خانه­ي نعنا بازسازي يک ساختمان ویلایی معمول – بدون ارزش معماري تاریخی – براي يک خانواده متوسط در شهر کاشان، با بودجه اي بسيار محدود بود. هدف اصلي کارفرما از بازسازي پروژه، انتقال سرویس بهداشتی و حمام از کنار حیاط به فضای داخل، اضافه کردن یک اتاق خواب در صورت امکان و حذف کامل عناصر ساختمان قديمي بود که در طول زمان خسته شان کرده بود. به نظر مي رسيد نگه داشتن هر عنصر قديمي (حتي شيشه هاي رنگي جداره ي نما) بيش از آنکه براي کارفرما خاطره انگيز باشد، نگران کننده است. طراحان در روند تخريب پروژه، به فضاي هدر رفته زيرزمين برخورد کردند که براي سال ها بدون استفاده مانده بود. ولي متاسفانه کارفرما اصرار زيادي به پر نمودن اين فضا داشت! کاري که مي توانستند انجام دهند يک معامله ي پاياپاي بود. المان هاي قديمي طبقه بالا را تا حد امکان حذف کنند  و در عوض مجوز نگه داشتن زيرزمين را بگيرند!

در بازسازي طبقه همکف، با توجه به ناکارآمد بودن سازماندهي فضايي قديم پروژه، سعي کردند با حداقل تخريب تيغه هاي داخلي و افزودن چند تيغه ي محدود، فضاي جديد را طبق خواسته هاي کارفرما سازماندهي کنند.

با توجه به اينکه سازه قديم پروژه صرفا ديوار باربر بود، براي حذف دیوارهای مياني ۲ ستون موجود در پروژه در محور ۴ ، (4b , 4a) با ستون هاي جديد جايگزين و ۳ ستون (3c , 3a , 2a) در اين طبقه اضافه شدند. به منظور تفکيک فضاي عمومي (نشيمن و آشپزخانه) و فضاي خصوصي (اتاق خواب ها و حمام) پلان پروژه در ۲ بخش شرق و غرب تعريف شد. در نتيجه اتاق خواب موجود در قسمت غربي تخريب و به سمت شرق منتقل شد. آشپزخانه و نشيمن نيز در يک راستا در بخش غربي جانمايي شدند. در ادامه فضاي حمام و سرويس بهداشتي نيز که در کنار حياط تعبيه شده بودند با حذف نورگير مياني که کاملا بی استفاده بود به داخل ساختمان منتقل شدند.

محدوديت مساحت پروژه، اضافه کردن اتاق خواب سوم را با مشکل مواجه مي کرد! راه حل پروژه، پلکان اي بود که از ميان ساختمان دسترسي به پشت بام را تعريف مي کرد. اصرار کارفرما به حفظ راه دسترسي به بام از داخل بنا، ايده شکل گيري اتاق سوم را شکل داد!  با نگه داشتن ترازهاي استراحت پله قديم و تخريب پله ها، يک اتاق خواب در ۳ تراز تعريف شد. فضاي استراحت، فضاي کار و فضاي خواب. اتاقي که در راستاي نام پروژه به رنگ نعنا در آمد.

زيرزمين پروژه پتانسيل ديگري بود که سال ها بی استفاده مانده و حتي دسترسي به آن در طول زمان مسدود شده بود. در بازسازي اين بخش تلاش نمودند با حفظ خصوصيات اوليه بنا (سقف قوسي شکل و ديوارهايي با پايه سنگي) فضايي مطابق با زندگي معاصر براي فرزند پسر خانواده فراهم کنند. با ايجاد يک گودال باغچه در جلوي زيرزمين که نه تنها نور اين بخش از فضا را تامين مي کند بلکه در امتداد فضای نشيمن مي تواند مورد استفاده قرار بگيرد، اين بخش از يک فضاي بدون نور، به يک سوييت ۴۰ متري که فضاي عمومي و خصوصي مستقل دارد تبديل شد.

نهایتا نمای پروژه که انعکاس دهنده ی فضای داخلی پروژه است و در دو حجم مستقل شکل گرفته، با یک پوشش سیمانی که بافت ساده ای دارد پوشانده شد.