معماری خانه سفید ، مازیار صارمی

معماری خانه سفید

معمار مسئول: مازیار صارمی

موقعیت: ایران، استان البرز

تیم طراحی: گلرخ سجادی، مهسا بهرامی نیکو، شادی فرهادی

سال: ۱۴۰۲-۱۴۰۰

مساحت زمین: ۸۳۰ مترمربع

مساحت زیربنا: ۶۳۰ متر مربع

مدیر کارگاه: امیر پیرهادی

سازه: میلاد شهبازی، حسین عظیمی

تاسیسات مکانیکی: علی طالبیانی

تاسیسات الکتریکی: حامد عسگریان

اجرای تاسیسات: سعید هاشمی، داریوش نوروزی

اجرای فضای سبز: شهریار صارمی

عکس: پرهام تقی‌اف – حامد بادامی

گرافیک: مهسا بهرامی نیکو

شرح پروژه از زبان معمار

پروژه “خانه سفید” واقع در منطقه هشتگرد، تجربه‌ ای ست برای رسیدن به خواسته خانواده ای جوان که در پی معماری‌ای شگفت‌ آور و پویا بودند؛ معماری ای با شخصیت معاصر و مینیمال که خلوتگاهی ایده‌آل باشد در نزدیکی هیاهو و چالش‌های زندگی در پایتخت. با این توصیف سوال اصلی تیم طراحی آن بود که چگونه می‌توان از معماری متداول منطقه فاصله گرفت و پاسخگوی خواسته کارفرما بود؟ در پاسخ به این سوال، طراحی این پروژه، به جای شروع از سایت، از مقطع و دیاگرام آغاز گردید.

به طور معمول بدیهی‌ ترین داده‌‌ هایی که در فرآیند طراحی ویلا می‌ بایست در نظر گرفته شود، داده‌ هایی است که توسط سایت ارائه می‌ شود؛ جهت‌ گیری، دیدها، دسترسی‌ ها و زمینه. اما در این مورد، کاوش فرمی و جستجوی اشکال جدید محوریت طراحی را تعیین می‌کند و در جستجوی زبان خاص پروژه به سراغ استفاده از حجم‌های صریح و خالص، پالت رنگی خنثی ، جزئیات سازه‌ای و پرهیز از تعدد متریال رفتیم.  بدین ترتیب ماهیت اصلی فرم ویلا از تلفیق کوبیستی احجام سفید ساده شکل گرفت. ترکیبی از صراحت سفیدی با آبی آسمان! در این روند محدودیتی برای شکل و ابعاد یونیت‌ها (احجام کیوبیک) وجود نداشت و تمایز برنامه‌ای فضاها مبنای تعیین ابعاد یونیت‌ها بود.

مکعب‌ هایی که هر یک عملکرد واحدی را ترتیب می‌ دهند. به این ترتیب پروژه از درهم رفتگی باکس‌ ها به نحوی شکل یافت که حضور در هر فضا و همچنین مسیر عبور از هر فضا به فضای دیگر با توجه به نقش‌پذیری پله‌ ها در طراحی ، تجربه‌ های فضایی گوناگونی را برای کاربر به وجود می‌آورد. این طراحی فضاهایی را ایجاد می‌ کند که رابطه درونی_ بیرونی را تغییر می‌دهد و فرمی پدید می‌آورد که ماهیت برون‌گرا و درون‌گرای یک خانه را زیر سوال می‌برد. چنانچه در هسته ساختمان فضاها و احجام رو به سوی یک راه پله و پاسیوی داخلی متشکل از گونه‌های گیاهی سازگار با منطقه دارند، عنصری که به عنوان تقسیم کننده خانه نیز عمل می‌کند، و در عین حال همه این فضاها به نوعی به باغ باز می‌شوند. این پاسیو و بازشوهای مختلف نورهای متنوعی را به فضاهای داخلی می‌بخشند.

هر اتاق خواب دسترسی آسانی به تراس دارد و به راحتی فضای بیرونی را با فضای داخلی ترکیب می‌کند. تراس‌ها و بام‌هایی که اجازه می‌دهند فعالیت‌های مختلف در شرایط آب و هوایی مناسب در فضای باز انجام شود. طبقه اول و دوم (اتاق های خواب و نشیمن خصوصی) منطقه شب، و همکف و زیرزمین، منطقه روز پروژه را شامل می‌شوند. آشپزخانه، نشیمن، غذاخوری و فضای بازی در این بخش قرار گرفته و یکپارچگی بصری بین آن‌ها یک محیط زندگی فراگیر و انعطاف‌پذیر را به وجود می‌آورد. در همین راستا به لطف وسعت بازشوی شیشه ای بین نشیمن و حیاط اصلی، فضای نشیمن داخلی گسترش می‌یابد و به آرامی به فضای بیرون منتقل می‌شود.

حیاط اصلی و حیاط پشتی نیز از طریق بازشوها و دسترسی‌های داخلی و معبرهای کناری حجم ساختمان به یکدیگر راه می‌یابند. معابر طرفین حجم با جداره هایی که حداقل بازشو را دارند، علاوه بر اتصال حیاط‌ها تماس مستقیم با همسایگان را کاهش داده و مرزهای واضحی را تعریف می‌کنند. این در حالی است که نماهای شمالی و جنوبی در بازی تضاد بین باز و بسته، بنا به محیط اطراف و اهمیت چشم‌اندازها شکل گرفته است. سازه پروژه نیز مساله ای ست که از ابتدای روند طراحی چالش برانگیز و مورد توجه بود، ساختاری که علاوه بر تامین الزامات سازه ای می‌بایست مناسب ترین پاسخ به مقاطع معماری و دیاگرام خاص پروژه نیز باشد. کاربرد ماهرانه سازه بتنی پیش‌تنیده و ستون‌های شناور، تداعی لغزیدن طبقات بالایی بر روی هم را ممکن و هدف ما را برای ساخت یک ساختمان مدرن از نظر فن‌آوری برآورده نمود.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر معماری خانه سفید دعوت می نماید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

منبع: اقتباسی از دانشنامه هنرمعماری

تعداد بازدید: 12

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *