آجر / چوب / طراحی نما / علیرضا مشهدی میرزا

معماری خانه ای با همسایگی سبز ، علیرضا مشهدی میرزا

توسط مینا مقدم · منتشر شده آبان ۱۲, ۱۳۹۹ · بروزرسانی شده آبان ۱۲, ۱۳۹۹

نمای آجری ساختمان مسکونی

معمار مسئول: علیرضا مشهدی میرزا

موقعیت: ایران، تهران

تیم طراحی: حمید زین ساز، پیام طالبی، امین الله وردی

گرافیست: معین کامیاب

ناظر: حمید زین ساز

تأسیسات برق و مکانیک: امیر قراگوزلو، شرکت فرآیند فولاد بتن و ساروج

عکاس: حسین برازنده، نگار صدیقی، امیرعلی غفاری

شرح پروژه

این پروژه با مساحت ۵۱۶ متر مربع و زیر بنای ۲۴۰۹ متر مربع در منطقه ی قیطریه ی تهران واقع شده و شامل پنج طبقه ی مسکونی و دو طبقه ی مشاعات و پارکینگ می باشد. در هر طبقه نیز سه واحد با متراژ های مختلف در نظر گرفته شده بود که در مجموع یک مجتمع مسکونی ۱۵ واحدی را شکل می داد.

پروژه حاضر با عنوان خانه ای در همسایگی سبز زمانی به این دفتر معماری معرفی شد که در مرحله اسکلت و سقف و همچنین آغاز عملیات تیغه چینی بود. این پروژه با پروژه های سابقی که این دفتر معماری انجام داده بودند تفاوت عمده ای داشت و آن مشارکت در ساختش بود. با توجه به این موضوع اولین تجربه ی معماران در طراحی و نظارت به صورت مشارکتی شکل گرفت.

طراحان با در نظر گرفتن اختلاف سطح و شیب عمومی زمین، یک ورودی اصلی پیاده، دو ورودی برای سواره و به علاوه دو ورودی فرعی در بنا پیش بینی کردند. ورودی اصلی پیاده در راستای ورود به لابی اصلی مجتمع در جبهه شرقی قرار گرفته و ورودی های سواره به ترتیب یک ورودی در سمت شرق جهت پارکینگ همکف و ورودی دیگر در قسمت جنوب توسط رمپ به پارکینگ طبقه اول دسترسی یافتند.

طراحان با توجه به این که امکان پیش آمدگی و کنسول ها بر اساس ضوابط شهرداری سعی بر این داشتند تا به جای این که فرم و احجامی بیهوده بر سطح نما ایجاد کنند، یک حرکت یکپارچه و نمادینی را طراحی کنند که عامل پیوند دهنده هر سه وجه نما نیز باشد.

استفاده از دو متریال آجر و چوب و تکرار المان های الگویی شکل مدرن همچون کرکره های چوبی، آجرهای مجوف و فلاور باکس های عمودی هدف طراح در انسجام و ایجاد یک حجم و نمای واحد با ایده واحد را دارد. بدین ترتیب به جای افزودن المان های حجمی و صلب بر بنا، طراحان سعی در ایجاد یکپارچگی توسط المان های تکرار شونده و عملکردی بنا کردند. در چیدمان این المان ها سعی بر این داشتند تا بنا را از حالت کلاسیک خارج کرده و نما را به فرم انتزاعی تری نزدیک سازند.

همسایگی

در این پروژه همسایگی و مجاورت یکی از موضوعات اصلی کار طراحان می باشد. موقعیت قرارگیری این پروژه بسیار ویژه بود، بدین صورت که زمین سه بر و در محل تقاطع سه خیابان فرعی در محدوده شمال غربی پارک قیطریه قرار گرفته است. سه خیابان اطراف سایت دارای عرض کمی می باشند، از این رو فاصله بلوک های همسایه های ضلع شرقی، شمالی و جنوبی با ساختمانی که می بایست طراحی می شد فاصله ناچیزی بود. بنابراین یکی از موضوعات مهم در این پروژه اشراف دید مزاحم ساختمان های اطراف به حریم خصوصی داخل واحدها و فضاهای عملکردی آن به حساب می آمد.

فضاهایی چون اتاق های خواب، سالن پذیرایی، آشپزخانه و تراس همگی در راستای دید همسایگان مجاور می باشند. بنابراین طراحان سعی کردند تا با ارائه یک الگو و روش پیشنهادی که الگوبرداری از تکنیک قدیمی در معماری ایرانی می باشد، به گونه ای مدرن برای ساکنین این ساختمان حریم خصوصی ایجاد کنند.
راه حل برون رفت از چالش دید مزاحم برای طراحان، طراحی شناشیر و مشربیه در جداره های بناست. این الگو حتی در برخی از نقاط چون تراس ها، حیاط و پارکینگ تا عمق قابل توجهی بنا و فضای داخلی آن را درگیر می نماید. با این تکنیک فضاهای مذکور با تعریف و کاربرد متفاوت مورد استفاده ساکنین قرار می گیرد.

اکنون در ادامه شما را به دیدن سایر تصاویر دعوت می نماید.