معماری هند / مینیمال

طراحی مینیمالیستی ویلا با متریال نوین

توسط ماریه عطایی · منتشر شده تیر ۲۴, ۱۴۰۲ · بروزرسانی شده تیر ۲۵, ۱۴۰۲

طراحی مینیمالیستی ویلا با متریال نوین پروژه ای است که دائماً در پی ترویج درک آنچه واقعاً در زندگی مهم است، می باشد. از معماری خود هر چیزی را که ضروری نیست حذف می کند. بنابراین از طریق تفکر آگاهانه به آرامش درونی می رسد. معماری خوب ذهن را وادار به مکث می کند و باعث می شود وارد سکوت شوید و در آن سکوت ممکن است نیم نگاهی به آرامش پیدا کنید. در ادامه به شرح معماری این ویلا خواهیم پرداخت.

مفهومی طنزآمیز از هنر و فناوری

این اقامتگاه، مفهومی طنزآمیز از هنر و فناوری است، اتحادی از نگرش زیبایی‌ شناختی متمایز و مصالح ساختمانی نوین، جذب احساسات و الگوهای زندگی ساکنان و القای تأثیرات مینیمالیستی. ساختار هیبریدی که به تدریج از فضای سبز بیرون می آید، قوانین گرانش را به چالش می کشد و در هوا شناور می شود، با بلوک های شناور در فضا، یک مجموعه عمود و دیگری به طور استراتژیک موازی با جاده، فضا را فراتر از ابعاد شناخته شده القا می کند. گرفتن نماهای مختلف از سبزه های مجاور.

ارتباط فضای داخلی و خارجی

با در نظر گرفتن تمایل مالک به سکونت در یک محیط طبیعی واقعاً آرام در میان جیب‌ های سبز، صفحات ساختمان بدون هیچ زحمتی ساختار طبیعی را قاب می‌ کنند، همزمان خطوط شخصیتی یکسانی را در داخل و خارج ساختمان حفظ می‌ کنند و نتیجه زیبایی‌ شناختی و حسی آشکار را ایجاد می‌ کنند. ایجاد دوگانگی بین خاکستری های بی رحمانه بیرونی و سفیدهای لطیف و پیچیده فضای داخلی.

سه بلوک یکپارچه

خانه به سه بلوک یکپارچه تقسیم شده است که در یک محور مجزا قرار گرفته‌ اند که با زنجیره‌ ای سیال از فضاها و سکوت‌ های صمیمی که با خلأهایی که زمان را در حالت تعلیق نگه می‌ دارند، به هم متصل شده‌ اند. بیان مادی با ساختار منسجم منطقی همخوانی دارد، تأثیرات طراحی غربی را با فناوری‌ های بومی متحد می‌ کند و اصول ودایی را به دست می‌ آورد، تجربه‌ ای جذاب که با ادغام پنج عنصر طبیعت ایجاد می‌ شود و تمام حواس انسان را برمی‌ انگیزد.

نور جامد خورشید از طریق تکرارهای بی‌ نظیر وارد ساختمان می‌ شود، تاریکی فضاها را در سایه روشن می‌ کند و می‌ شکند تا یک نمایش نوری دراماتیک بر روی صفحات سفید و خاکستری به‌ عنوان پادپود برای نمای غیرقابل درک به نمایش بگذارد.