فاطمه رضایی / فرشته اسدزاده / گلناز بهرامی / محمدرضا قدوسی / معماری گلستان

بنای یاد بودی از میلگرد

توسط ماریه عطایی · منتشر شده اردیبهشت ۹, ۱۴۰۲ · بروزرسانی شده اردیبهشت ۹, ۱۴۰۲

معماران: ZAV Architects

معماران اصلی: محمدرضا قدوسی، فاطمه رضایی، گلناز بهرامی، فرشته اسدزاده

تیم طراحی: شیلا احسایی، سارا جعفری، محسن صفشکن

گرافیک و تصویر: فرشته اسدزاده

سرپرستی: فاطمه رضایی، شیلا احصایی

مهندس سازه: بهرنگ بنیدام

ساخت: خلیل فرشباف

عکس ها: سروش مجیدی، فائزه کابلی، آران محی الدین، نازنین ذاکری، فاطمه رضایی

مساحت: ۲۶۵ متر مربع

سال: ۲۰۲۰

موقعیت: ایران، گلستان

بنای یاد بودی از میلگرد سازه ای است که مقبره یاد بود صاحب باغ را که به مکانی عمومی تبدیل شده است تشکیل می دهد. فاز بعدی این پروژه در دست احداث است. او روزهای خود را در یک باغ خصوصی طبیعی بزرگ در شمال ایران سپری کرد و در آنجا میزبان بازدیدکنندگان و دوستان بسیار خود بود. پس از مرگ، جسدش بنا به وصیتش در آنجا به خاک سپرده شد. خانواده نزدیک بسکی صرفاً به اجرای وصیت او بسنده نکردند و این ایده مطرح شد تا باغ به مکانی نیمه عمومی برای استراحت و تأمل بسیاری از پیروان او تبدیل شود. به این ترتیب، مقبره او باید قادر به گسترش از یک نقطه فیزیکی محدود به ایده ای باشد که کل باغ را پر می کند. در ادامه این مقاله به شرح سازه بنای یاد بودی از میلگرد می پردازیم.

پیشینه طرح

جسد بسکی در کنار فضاهای زندگی روزمره اش به خاک سپرده شده است. تصور می شود که او از بین رفته است، اما او همچنین در حال رشد به بافت گیاهی زنده است که باغ را به وجود می آورد. هر چه زاده می شود در معرض زوال است و هرچه زوال می یابد مبنای بازتولید جدیدی است. عملاً هیچ لحظه مطلقی از کامل بودن یا نیستی وجود ندارد و حالت میانی ناتمامی حالت غالب در چرخه زندگی است. این مجاورت مرگ و زندگی، این درهم تنیدگی دو مفهوم به ظاهر اما نه لزوما متضاد، چیزی است که طراحان را مورد توجه قرار داده است.

در فرآیند طراحی، حالت ناقص بودن به عنوان حالت نهایی وجود پذیرفته می شود. برای نمایان ساختن آن، سازه‌ های دست‌ ساخته و بافت طبیعی باغ در برزخی درهم آمیخته از ناتمامی، بین مرگ و زندگی معلق هستند، بنابراین بر چرخه دائمی پیدایش و انحطاط پافشاری می‌ کنند.

سازه میلگرد

بنای یادبود بسکی از سازه ای ساخته شده از میلگرد بافته شده تشکیل شده است که معمولاً به عنوان عنصر کششی بتن مسلح استفاده می شود و معمولاً ناتمام در نظر گرفته می شود و در انتظار تکمیل آن است. این سازه در نگاه اول ناپایدار به نظر می رسد، به ویژه به این دلیل که دو صفحه نازک میلگرد ایستاده آن دارای موقعیت زاویه دار هستند. یک دلیل ساختاری در پشت این Structure Wise وجود دارد: دو صفحه نیروهای جانبی خود را به صورت افقی جبران می کنند در حالی که پوشش بالایی را به صورت عمودی پشتیبانی می کنند. در نتیجه، ردپای سازه به دو خط پایه نازک به حداقل رسیده است و ظاهر آن ناپایداری، ناقص بودن و بی فضا بودن را نشان می دهد. بعداً این سازه به مرور زمان زنگ می زند و توسط گیاهان بالارونده پوشانده می شود.

جمع بندی نهایی

این اولین مرحله از تبدیل باغ بابا بسکی به باغ عمومی بود، فاز بعدی این پروژه شامل تولد دوباره فضاهای زندگی او به فضای عمومی است که تحت همین چتر مفهومی طراحی شده و سال آینده اجرا خواهد شد.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر از پروژه بنای یاد بودی از میلگرد دعوت می نماید.