استفاده از آجر در بافت اجتماعی سنتی و معماری مدرن خانه شماره ۱۰

استفاده از آجر در بافت اجتماعی سنتی و معماری مدرن خانه شماره ۱۰

معماران: USE Studio

معماران پروژه: الهه حاجدایی، نازیلا ربیعی

پیمانکاران: شرکت ساختمانی انصاری پور

معماران مسئول: محمد عرب، مینا معین الدینی

همکاران: سپهر عزیزپور، فائزه طیفی

مهندس سازه: حسین دودی

عکس ها: محمد سروش جوشش

مساحت: ۴۰۰ متر مربع

سال: ۲۰۲۲

موقعیت: اصفهان، ایران

هدف پروژه استفاده از آجر در بافت اجتماعی سنتی و معماری مدرن خانه شماره ۱۰ ، بررسی “خانه” نه تنها به عنوان یک نوع معماری، بلکه به عنوان بخشی از زندگی روزمره و هویت ما است که فراتر از هر مکان فیزیکی است و رابطه ما را با خود، دیگران و جهان اطراف منعکس می کند. مفهوم «خانه» در ایران و جهان طی چند دهه گذشته دستخوش تغییرات چشمگیری شده است، اما می توان گفت در ایران نقطه عطف این تحولات در دهه ۱۹۵۰ بود. در آن زمان به دلیل افزایش جمعیت شهری از یک سو و افزایش درآمد نفتی و سیاست های غلط دولت ها از سوی دیگر، «خانه» به کالایی سودآور برای تولید سرمایه تبدیل شد. این روند در دهه ۱۹۷۰ توسط دولت بیشتر بوروکراتیک شد و «خانه» و مسکن به مهم ترین زمینه سرمایه گذاری در ایران تبدیل شد.

بازیابی معنای معاصر خانه

با این حال، برای طراح در روند طراحی “خانه شماره ۱۰ جلفا” فرصتی برای جستجوی معنای عمیق معاصر “خانه” وجود دارد. بنابراین، این پروژه به دنبال تعامل موثر با بافت خود و تبدیل شدن به مکانی امن و آرام است که بتواند آرامش از دست رفته را به ساکنان خود بازگرداند. حال سؤال این است که آیا بازیابی معنای معاصر «خانه» در پاسخ به شرایط کنونی می‌ تواند فضای بهتری برای زندگی و تاب‌ آوری انسان امروزی در این جغرافیای سخت و مواجهه با این چالش‌ ها فراهم کند؟

موقعیت مکانی سایت

خانه شماره ۱۰ در محله جلفا و در کنار کلیسای وانک قرار دارد، مکانی که ۴۰۰ سال پیش به دستور شاه عباس صفوی برای انتقال ارامنه از زاینده رود به اصفهان تعیین شد. کلیسای وانک، کلیسای مریم، بیت‌ الحم، میدان جلفا و خانه‌ های تاریخی هنوز به عنوان شاهدی ملموس از معماری و شیوه زندگی آن مردم پابرجا هستند. امروزه ارامنه اکثریت ساکنان این محله را تشکیل نمی دهند زیرا جمعیت قابل توجهی از آنها در دهه های اخیر مهاجرت کرده اند. و از طرفی با توجه به موقعیت و ظرفیت گردشگری این محله، فضاهای زیادی به کافه و رستوران تبدیل شده و این محله را به مکانی برای گذران اوقات فراغت شهروندان و گردشگران تبدیل کرده است.

تغییر کاربری بافت اجتماعی در معماری نوین

طی این فرآیند از «خانه» و سکونت دائمی که در گذشته در این منطقه وجود داشت، کاسته شده و فضاهای تجاری و توریستی تسخیر شده است. اگرچه ایجاد فضاهای عمومی و زیرساخت های گردشگری جنبه های مثبت زیادی برای شهر دارد، اما این روند در صورت ادامه بدون برنامه ریزی و در نظر گرفتن همه جوانب، پیامدهای منفی به دنبال خواهد داشت. یکی از مهم ترین پیامدهای آن از بین رفتن «بافت اجتماعی» است که با حذف ساکنان دائمی و زندگی روزمره آنها از این بافت حاصل می شود. حال سؤال این است که «خانه» و موضوع سکونت به عنوان مهمترین مؤلفه های شهر چگونه می تواند در تغییرات کالبدی، اجتماعی و فرهنگی بافت پیرامونی مؤثر باشد؟

تصاویر

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر از پروژه استفاده از آجر در بافت اجتماعی سنتی و معماری مدرن خانه شماره ۱۰ دعوت می نماید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

نگارنده: ماریه عطایی

منبع: archdaily