تحسین بلدی / معماری اصفهان

هندسه همگرا در معماری خانه چهار باغچه

توسط ماریه عطایی · منتشر شده فروردین ۷, ۱۴۰۳ · بروزرسانی شده فروردین ۷, ۱۴۰۳

چار باغـچه، تحسین بلدی، الهام خلیلی

نام پروژه: چار باغـچه استودیو راز

تیم طراحی : تحسین بلدی، الهام خلیلی

همکاران طراحی: هوتن شاطر پور، محمد آزاد

گرافیک محیطی : هورنیهورس استودیو/ حسین حسینی

طراح سازه : سید محمود نجفی الموسوی

عکس : استودیو کومو/ محمد سروش جوشش، تحسین بلدی

مساحت: ۳۷۶ متر

تاریخ شروع پروژه: آذر ۱۳۹۸

تاریخ پایان پروژه: مرداد ۱۴۰۲

موقعیت: اصفهان، ایران

هندسه همگرا در معماری خانه چهار باغچه از یک خویشاوندی آغاز می‌ شود. خویشاوندی میان باغشهری سبز و کویری که آن را احاطه کرده است. میان یک شهر، یک رود و مادی‌ ها و جوی‌ ها، میان جوی‌ ها و درختان، کوچه‌ ها، خانه‌ ها، همسایه‌ ها و میان یک انسان با خودش و پیرامونش. در ادامه به ویژگی های این پروژه برای رفت موقعیت خاص سایت آن و راهکار معمار برای آن خواهیم پرداخت.

موقعیت سایت

کوچه بدور سایت پروژه می‌ چرخید و گستره باز سایت، محرمیت آن را تضعیف کرده است.در ساختمان های این چنین، پنجره ها هیشه با پرده های ضخیم پوشیده شده و خویشاوندی با محیط را معدوم کرده اند. پس باید به ایجاد یک ارتباط میان آن ها فکر می شده است.
بنابراین طراحان تصمیم گرفتند هندسه ای برای این سایت پیدا کنند تا شکل زمین، معماری و سازه را همگرا کند تا مکان یابی فضاها بر اساس آن شکل بگیرد. یک هندسه درونگرا که رو به میان خود می کند.

فضای درونی و بیرونی پروژه

این موضوع را می تواند در الگوی حیاط های مرکزی این خانه مشاهده کرد. البته این بخش، حیاط را از مرکز به جنوب غربی محدوده کرده است (رهاترین جبهه ساختمان ) و به این صورت منتقل شده تا فضاهای عمومی خانه با حیاط و حیاط با محیط پیرامونش خویشاوندی کند. با توسعه حیاط ، فضای بیرون به داخل کشیده شده است تا فضای میانه را توسعه دهد و مرز میان داخل و بیرون محو گردد. فضای میانه ای که تاکید بر حیاط و محیط دارد ، ولی داخل است.

تکثیر این عمل در طبقات، پروژه را تبدیل به یک جسم پیوسته میان بیرون و درون کرده است.همچنین لغزاندن حیاط ها روی هم ، کیفیت های متفاوت را در طبقات پدید می آورد. و در کالبد بیرونی نیز معماری گشوده میشود تا آبی آسمان را از میان حیاط ها به درون خود بکشاند.رنگ آبی آسمان قبل از شب.