بهروز شهبازی

معماری ساختمان مسکونی دو ایوان دو خانه ، دفتر معماری هَمان

توسط تحریریه خط معماری · منتشر شده مهر ۲۸, ۱۴۰۳ · بروزرسانی شده مهر ۲۶, ۱۴۰۳

معماری ساختمان مسکونی دو ایوان دو خانه

معاران: دفتر معماری هَمان

معمار اصلی: بهروز شهبازی

مساحت: ۹۵۰ متر مربع

سال: ۲۰۲۳

عکاس: محمد سروش جوشش

مدیر پروژه: کیمیا ولیانی

تیم طراحی: کیمیا محمدی، زهرا شکراللهی

تیم ارائه: مسیح مشق فروش، شراره پولادساز، کیمیا محمدی، فراز طهماسبی، احمد موسویان، فهیمه محمدی

سازه ها: مهندس خسروی

مهندسی برق: مهندس داودی

مهندسی مکانیک: مهندس جهانگیری

گرافیک: احسان آقارخ، زهرا امینی

ساخت: مهدی آبخفته و همکاران

سرپرست: استودیو همان

موقعیت: ایران، اصفهان

شرح پروژه از زبان معمار

نمونه‌ های اولیه مشابه جنین‌ در گونه‌ های مختلف هستند: در حالی که شباهت‌ های اولیه دارند، به‌طور منحصربه‌ فرد تحت تأثیر تکانه‌ های غنی زندگی تغییر می‌ کنند و ایجاد می‌ کنند. ایجاد و دگرگونی توسط نیروهای رابطه ای متفاوت حاصل می شود. بنابراین، با استفاده از نمونه های اولیه، نمی توانیم مسیر این روابط را با انگیزه های زندگی از دست بدهیم. در غیر این صورت، ما یک جسد مرده را تکرار می کنیم: یک شی به خودی خود، یک “سنت” که در یک جنگ پوچ با نمادهای دیگر مبارزه می کند.

در پروژه «۲ ایوان، ۲ خانه»، ایوان به عنوان نمونه اولیه، تفسیری دوباره از خانه های تک ایوانی معمولی فلات مرکزی ایران است. مسئله فقط فرم نیست، بلکه این است که این فرم چه چیزی را ممکن می کند. ایوان یک الگوی حداقلی و کارآمد است که به موقعیتی پاسخ می دهد که در آن خانه ها به شدت نیاز به تنوع فضایی دارند.

تنوع فضایی یک ضرورت برای یک خانه مستقل در املاک و مستغلات معاصر تولید فضا است. چنین مفصل بندی به خوبی مجموعه ای منسجم از فضاهای باز، نیمه باز و بسته ایجاد می کند که در نیروهای ماندگار خانه های معاصر ایران جای می گیرد. نه زمین را هدر می دهد و نه در معرض کلیشه ها قرار می گیرد. به خوبی در گردش قرار می گیرد و مناظر را برای ما فراهم می کند. این فقط زینتی نیست. به عنوان معمار، ما همیشه به دنبال یافتن و توسعه این به اصطلاح جنین هستیم. همیشه موضوع تبدیل این جنین ها به موجودات زنده در بافت مستقیم آنهاست.

از لحاظ تاریخی، ایوان روابط فضایی زیادی ایجاد کرده است و به همین دلیل است که می توان آن را در طراحی معاصر به کار برد. در پروژه دو «ایوان» در دو سطح داریم. اولی “ایوان گشت و گذار” نام دارد. در طبقه همکف است و دوبلکس را با همسایه ها، حیاط و درختان روابط بصری اضطراری فراهم می کند. ایوان دوم «ایوان ورودی» نام دارد. در طبقه دوم است و خانه دوم را با عملکردهای مختلفی مانند حرکت و مکث در گردش فراهم می کند. این دو ایوان شجره نامه مشترکی دارند اما ظهورهای متفاوتی دارند که دو سلیقه متفاوت ایجاد می کند، دو خانه متفاوت در یک ساختار.

ایوان ها باید گفت وگویی را به اشتراک بگذارند تا در یک ساختار منسجم قرار گیرند. دیالوگی درباره زمین، آسمان، همسایگی، درون و بیرون. به این ترتیب می توان ایوان ها را به عنوان پسوند فضایی در نظر گرفت. گسترشی که نمای درختان موجود را در فضای نشیمن داخل خانه ادغام می کند و ارتباط فضایی بین حیاط همسایه پشت سر و نما را حفظ می کند. در این پروژه، ایوان محور ایجاد پیوندها است: پیوندهای بین گودال باغ، پیوند بازتابنده بین داخل و خارج، پیوند با آسمان و درختان همسایه.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر معماری ساختمان مسکونی دو ایوان دو خانه دعوت می نماید.