بهروز شهبازی / حسین فراهانی / طراحی نما / معماری اصفهان

معماری ساختمان مسکونی خانه فروردین

توسط تحریریه خط معمار · منتشر شده مهر ۱۵, ۱۳۹۴ · بروزرسانی شده مهر ۲۸, ۱۳۹۸

عنوان پروژه: ساختمان مسکونی خانه فروردین

موقعیت: اصفهان، ایران

دفتر معماری: دفتر معماری پیرامون

معمار مسئول: بهروز شهبازی

تیم طراحی: آرمان نصر، آناهیتا شادکام

تاریخ شروع و اتمام طراحی: ۱۳۹۳-۱۳۹۰

مساحت سایت پروژه: ۲۷۰ مترمربع

مساحت کل ساخته شده: ۶۴۰ مترمربع

نظارت: بهروز شهبازی

عکاس: حسین فراهانی

جوایز: راه یافته به مرحله نیمه نهایی، جایزه معمار ۹۳، گروه مسکونی

متریالهای اصلی: آجر، چوب

خانه فروردین، در محدوده میدان تاریخی نقش جهان قرار گرفته است. از این رو، براساس قوانین شهرسازی موجود، رعایت حریم خط آسمان میدان نقش جهان و بافت پیرامونی آن در محدوده ارتفاع ۹ متر الزامی است که در پی آن، تراکم از نسبت معمول ۶۰ درصد ساخت، به ۸۰ درصد ساخت تغییر می یابد؛ از طرفی با توجه به کاهش نسبت فضای باز، میزان فضای سبز نیز از ۲۰ درصد عرصه، به ۱۰ درصد عرصه زمین تغییر پیدا کرد که این موارد، چالش هایی را متوجه طراحی می ساخت.

در این ارتباط، یکی از چالش های اصلی در طراحی این پروژه، رساندن سرانه فضای سبز موجود به اندازه معمول بود؛ از این رو، تصمیم بر توزیع فضای سبز در طبقات و بام گرفته شد که علاوه بر تامین میزان معمول فضای سبز، ارتقای کیفی و احیای فضای بام به عنوان فضای باز تعریف شده در مقیاس مسکن و تلطیف خط آسمان در مقیاس بافت همجوار را در پی داشت. دیگر چالش طراحی، کاهش کیفیت و محدوده دید در محدوده جنوب ساختمان به علت افزایش تراکم و نزدیکی ضلع جنوبی ساختمان به دیوار همسایه جنوبی بود. بنابراین به دنبال پیداکردن افق دید بیشتر و منظر بهتر، سعی شد جهت دیدها حتی المکان از جنوب به سمت غرب و شرق تغییر پیدا کند.

در ارتباط با چالش های مورد ذکر، حتی نوع پوشش های گیاهی به کار رفته در امکان های پیش بینی شده در ضلع های جنوبی و غربی هر کدام پاسخ ویژه خود را یافته اند. از جمله در ضلع غرب (در طبقات اول و دوم) به صورت باغچه هایی در ارتفاع یک متر و ده سانتیمتر در مقابل پنجره ها جهت استقرار گیاهان ریزشی (مثل گل ناز) در نظر گرفته شده است. ضمن آن که در زیر این باغچه ها در فضای داخلی، محلی برای قرار گرفتن رادیاتورها تعبیه شده است. ضمن آن که گیاهان ریزشی این جبهه از لحاظ بصری بیشتر به تلطیف دیداری نگاه عابر پیاده ای که از کوچه می گذرد، می پردازد. چرا که بازشوهای ضلع غربی دید مناسب و وسیعی به فضای سبز خیابان و بیمارستان مجاور دارند.

در مقابل، در باغچه های ضلع جنوبی ساختمان گیاهانی به شکل گل‌های بوته ای در نظر گرفته شده که ارتفاعی مناسب دارند و جهت دید ناظر از فضاهای داخلی به بازشوهای این جبهه، لطافت منظری فراهم می کنند تا با کمک بازشوهای جنوبی که روبه شرق و غرب گشوده شده اند، نزدیکی زیاد به دیوار صلب ساختمان همسایه جنوبی را قابل تحمل سازند. در باغچه های زیر فضای پله ها هم بنابر آن که از نور غیر مستقیم برخوردارند، گیاه پاپیتال پیش بینی شده که امکان حرکت عمودی در ارتفاع فضای پله‌ را دارد و می تواند نوعی سبزینگی عمودی ایجاد نماید.