محمدحسین حمزه لویی / نیما میرزا محمدی

معماری خانه دهکده ایوان ، دفتر معماری فضای فرا تهی

توسط تحریریه خط معماری · منتشر شده شهریور ۲۴, ۱۴۰۳ · بروزرسانی شده شهریور ۲۳, ۱۴۰۳

معماری خانه دهکده ایوان

معماری: دفتر معماری فضای فرا تهی

مساحت: ۴۰۰ متر مربع

سال: ۱۴۰۲

عکاس: محمدحسین حمزه لویی

معمار مسئول: نیما میرزا محمدی

تیم طراحی: رعنا سیاقی، شمیم پروانه

مهندس عمران: پدرام زرپاک، مرتضی باقری

مهندسان مکانیک و برق: پدرام احمدی، کامران نراقی پور

ناظر: رضا سهوان

مدیر اجرایی: نیما میرزا محمدی

شرح پروژه معماری خانه دهکده ایوان از زبان معمار

ایوان مکانی برای نشستن است که بالاتر از محیط اطراف خود است که معمولاً در قسمت بیرونی ساختمان ساخته می شود. یک ایوان معمولاً از یک طاق منفرد تشکیل شده است که از سه طرف محصور شده و به سمت شبستان باز است. معروف ترین نمونه ایوان در معماری گذشته ایران، طاق کسری است. این پروژه تمرین و تجربه ای است که به عنوان پیوندی با دوره ای از تاریخ باشکوه ایران عمل می کند. پروژه طراحی ویلا ایوان تلاشی برای پیوند یکی از برجسته‌ ترین کهن‌ الگوهای معماری گذشته، به ویلایی مخروبه که خود متعلق به دوره‌ ی ورود مدرنیسم قبل از انقلاب اسلامی است که ۵۰ سال از ساخت این ویلا می گذرد.

برای اینکه بتوانیم در جریان پیوسته معماری ایرانی تفسیری از دوران خود ارائه دهیم، سعی شده است مرز بین ارجاعات تاریخی، و متعلق به دوران پست مدرن را جابه جا کنیم. کهن الگوی | ایوان | صرف نظر از فرم کاریزماتیک و چشمگیر آن، فضایی منحصر به فرد را برای آب و هوای غالب این سرزمین ایجاد کرده است که در دلپذیری فضا بی نظیر است.

اولین بازدید ما از این ساختمان قدیمی یک طبقه ما را به یاد پناهگاهی بی نهایت دلگیر می انداخت، با سقفی که آنقدر کوتاه بود که حتی درختان دلپذیر داخل حیاط را در ترکیب با دیوارهای ضخیم و پنجره های کوچک به سختی می توان دید.

سقف کل ساختمان را نمی توان بالا برد، اما اگر بتوانیم اتاق نشیمن را رو به حیاط بلند کنیم، سود بزرگی خواهد بود. زیرا در این ساختمان کوچک، اتاق نشیمن بود که قلب فضا را تبدیل به مکانی برای رویدادها کرد. بنابراین یک طاق بزرگ با دهانه ۷ متر ساختیم. طاق از سمت جنوب امتداد دارد و ما | ایوان | و رو به حیاط اصلی است و از ضلع شمالی یک اتاق نشیمن جدید در سطح پشت بام ایجاد می کند.

پس از آن تصمیم گرفتیم جایگزین مشابهی را در دل حیاط بسازیم و با مسیری که بین این دو طاق ایجاد کردیم، ارتباط محکمی با طبیعت اطراف برقرار کنیم. اینجاست که ایوان که همیشه از یک طرف به بیرون باز بوده است، از دو طرف باز می شود و در مرز بین آلاچیق مدرن و کهن الگوی قدیمی کوشک قرار می گیرد. بین آن طاق بزرگ، | ایوان |، و طاق کوچک، | کوشک |، حوضچه ای هم می گذاریم که به ربط متصل است که طراوت و خنکی خود را بین آنها پخش می کند.

مورد دیگری که ما در نظر گرفتیم این بود که به نوعی یک | را اضافه کنیم بازی | عنصر به فضا | تاب | یکی از قدیمی ترین بازی های ایران است. بازی نشاط آوری که تا به امروز در شعر بسیاری از شاعران پارسی زبان از آن یاد شده است. وجود آجر و پرداختن به ریزه کاری ها و نمادهای معماری گذشته به گونه ای است که بازآفرینی دقیق گذشته نیست، بلکه ریشه های اصیل خود را به رخ می کشد. همچنین برای اینکه تاثیر زمان خود را بر جزئیات بیشتر کنیم، نور را با قوس مخلوط کرده ایم. آجرهای نورانی که لایه لایه روی پارچه آجری طاق ها می نشینند و نور ملایمی را بر فضا می تابانند.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر دعوت می نماید.