در عصر حاضر، پیشرفتهای چشمگیر در حوزه هوش مصنوعی و فناوری های نوظهور فرصتهای بیسابقهای برای ارتقاء کیفیت محیطهای زیستی انسان فراهم آورده است. با این حال، نگرش رایجی وجود دارد که فناوریهای پیشرفته در تضاد با طبیعت و منابع انرژی سنتی قرار دارند. این دیدگاه ناشی از درک ناقص و سطحی نسبت به ماهیت پویا و ظرفیت فناوری برای همزیستی هماهنگ با محیط زیست است.
معماری به عنوان رشتهای که تأثیر عمیقی بر تجربه انسانی و محیط پیرامون دارد، تحت تأثیر این دیدگاه پارادوکسیکال قرار گرفته است. هدف این مقاله اثبات این موضوع است که هوش مصنوعی و فناوریهای … ادامه مطلب



