پلان تفریحی گردشگری / شهروز زمردی / معماری دبی / نوید سیراج

معماری مرکز تفریحی با ایجاد تجربه ادراکات حسی متفاوت

توسط ماریه عطایی · منتشر شده دی ۱۰, ۱۴۰۱ · بروزرسانی شده دی ۱۱, ۱۴۰۱

معماری مرکز تفریحی با تجربه ادراکات حسی متفاوت

دفتر معماری: شهروز زمردی و همکاران

معمار: شهروز زمردی

تیم طراحی: پیام الرحمن، آنا اخلاقی، نسترن شعبان زاده ، اعظم جنیدی، نازگل صالحی

طراحی جزئیات و فاز ۲ : حامد نوریان

تیم طراحی فاز ۲: پریسا ابوترابیان، افروز دمهری، الهه صابری

رندر و مدلینگ: افشین خدابندلو، علی مروج، پیام الرحمن، نسترن شعبان زاده

عکاس: نوید سیراج

ارائه معماری: ملیکا عسگری سرشگ

زیربنا: ۱۰۰۰۰ متر مربع

موقعیت: منطقه بلو واترز، دبی ، امارات متحده

مسابقات:

برنده جایزه هنر معماری ۲۰۲۱ کانسپت دیزاین

فینالیست WAF 2022 (INSIDE)

برنده CID Design Awards 2022 Best Outdoor Design Of The Year

برنده Design Middle East Awards HIGHLY COMMENDED IN Hospitality

مجموعه معماری مرکز تفریحی با تجربه ادراکات حسی متفاوت تجربه‌‌ ی نمود تصویری خواب در بیداری است. حضور در سیاره‌ ی کابوس‌ ها و رویاها…
معماری این سیاره نه تنها تجربه گراست; بلکه تمایل دارد که تجربه‌ ساز باشد. ساختن تجربه قدم زدن در فضایی که زمانی در ناخودآگاه، درون جایی مشابه آن حضور داشته‌ ایم ،اما در واقعیت، تا به‌ حال در مکانی مشابه آن قدم نگذاشته‌ ایم. در ادامه این مقاله به شرح و بررسی این پروژه پرداخته می شود.

منبع الهام ایده

ایده خلق این دنیا از یک کابوس تکرار شونده در کودکی الهام گرفته شده است. که شاید برای بسیاری از انسان ها اتفاق افتاده باشد. طراح از ویژگی های این کابوس استفاده کرده و با استراتژی های طراحی، ویژگی های منفی آن را حذف و کابوس را به رویا تبدیل کرده است.

خواب‌ ها با سناریو عجیب و جزییات متفاوت خود فرصتی ایجاد می کنند تا در آنها غرق شویم و خیال پردازی کنیم. انسان ها دوست دارند که از مشکلات دنیای حقیقتشان به رویاها و خواب ها پناه ببرند. در این محیط که از تخیلات کودکانه الهام گرفته شده است، همه چیز شاخص تر، گردتر، بزرگتر و اغراق آمیز است.

تعامل میان محیط و پروژه

محل قرارگیری این پروژه در دبی، شهری با معماری بسیار مدرن اما عموما خنثی و بی روح است. مانند ویترینی که می توان تماشایش کرد اما تعاملی بین انسان و معماری برقرار نمی شود. چالش پیش رو این بود.

که با نگاهی انتقادی به نحوه ارتباط پروژه های معماری با مخاطبان خود، با محیط شهری مدرن اما اغلب مصنوعی اطرافمان گفتگویی رخ بدهد و فضایی دلپذیر و سرزنده ایجاد شود که در آن تعامل بین فرد و محیط به طور اجتناب ناپذیر برقرار شود. پس با توجه به محیط شهری دبی، طبیعت در فضای داخلی گنجانده می‌ شود ، اما این امر به صورت انتزاعی و بدون تکیه بر افزودن سبزینگی طبیعی به مجموعه انجام شده است.
پوسته نیمه شفاف پروژه مانند دروازه‌ ای بین واقعیت و دنیای خیالی تصوراتمان است. دنیایی که بر اساس رمز آلود بودن، اغراق، درگیر‌ کردن حواس و برانگیختن احساسات طراحی شده است.

درگیر کردن حواس انسانی در طراحی

در این مجموعه همانند دیگر پروژه‌ های استودیو زمردی، اغراق به عنوان آرایه‌ ای معمارانه، چاشنی خیال‌ انگیزی را به این سیاره فانتزی می‌ افزاید. اغراق در مقیاس، که در زندگی روزمره معمول نیست و دوگانه‌ ای را به تصویر می کشد: شاید کاربران٫ انسان‌ هایی در یک جنگل پر‌ از درختان کاج مرتفع هستند؛ و شاید موجوداتی کوچک در یک علفزار.

چراغ های پیله‌ ای، اسب آبی های پرنده، مدول‌ های شش ضلعی لانه زنبوری و پر پرندگان با ابعاد غول‌ آسا، موجودات اسیر شده میان دیواره‌ های سفید، و دست‌ هایی که ما را به سمت مسیری راهنمایی می کنند؛ مسیری به سمت بی‌ نهایت؛ همه از این دست جزییات اغراق آمیز هستند.

بوی درختان کاج، دیدن تصویر اگزجره افراد و محیط اطراف در آینه‌ های محدب، بو و طعم غذاهای گوناگون و لمس متریال‌ های نرم و زبر، طبیعی و مصنوعی، همه در راستای درگیر کردن حواس انسانی هستند.
در نهایت، همه این رموز، مبالغات و حس‌ ها منجر به ایجاد احساسات انسانی می‌ شوند، چیزی که می‌ تواند برای هر فرد بر اساس میزان تجربه، تفاوت‌ های فردی، زمان و شرایط، متفاوت باشد.

ارتباط کاربران در فضا

همچنین سناریوی ارتباط بین کاربران با یکدیگر در فضای پروژه معماری مرکز تفریحی با تجربه ادراکات حسی متفاوت طراحی شده است. خود کاربران به عنوان جزئی از طراحی هستند. استفاده از ارتفاع موجود و دید از طبقه بالا به پایین و بلعکس، امکان نگریستن افراد به هم علاوه بر دید معمول انسانی، از دید مورچه و دید پرنده در راستای اهداف طراحی خیال انگیز پروژه و ایجاد ارتباطی متفاوت بین افراد است. همچنین میزهای فودهال اکثرا به صورت اشتراکی هستند.

پس از ورود به مجموعه برای رسیدن به این میزها و یا هر بخش دیگری از مجموعه، کاربران به ناچار از مسیرهای طبیعی ساخته شده توسط تنه درختان عبور می کنند و در سناریو های دلخواه طراحان قرار می گیرند.
با توجه به اینکه دو دسته فضا در این مجموعه وجود دارند، فضاهای تفریحی از جمله: ترامپولین، لیزر تگ، مینی گلف، فضای بازی کودکان و کلاب کودکان و فضاهای فروش غذا و نوشیدنی مثل: فودهال و روف تاپ لانژ

فضای فروش غذا و خوراکی ها که مهم ترین و بزرگترین بخش پروژه است، مانند بخشی از سناریو کل مجموعه، پویا، در راستای تفریح و سرگرمی و درگیر کردن حواس انسانی طراحی شده است. به طوریکه کل پروژه از ابتدا تا انتها پر از معما، دیتیل های عجیب و سوال برانگیز و بازی هاست.

اثری هنری در موقعیتی خاص

موقعیت خاص پروژه زیر عین ویل, بزرگترین چرخ و فلک دنیا، به عنوان نزدیکترین و تنها بام قابل دید از بالای چرخ و فلک، موجب شد تا پیرو سناریوی کل مجموعه، به ارتباط بین معماری و محیط و کاربران توجه شود. برای ایجاد دیدی مطلوب برای کسانی که درون چرخ و فلک هستند، در بام مجموعه نقاشی های بزرگ مقیاس و پترن مدولار در کل مجموعه و سقف ها در نظر گرفته شده است.
کارفرمای پروژه به دنبال ساخت یک فضای تفریحی پاسخگو به نیازهای همه سنین با سلیقه‌ های متفاوت بود، حال آنکه رویکرد تیم طراحی، علاوه بر پاسخگویی به هدف اولیه، ایجاد یک اثر هنری تماما دست ساز و به واسطه کار دست هنرمندان مختلف از آهنگر و نجار و نقاش و مجسمه ساز و … با کیفیت‌ های فضایی نا معمول و بدیع، برای ایجاد ادراکات حسی متفاوت برای کاربران است.

نما و تحمل وزن سنگین

یکی از چالش‌ های پروژه، تحویل آن به گروه معماری در مرحله نازک کاری بود. با افزودن بام، به پیشنهاد تیم طراحی، دسترسی‌ های پروژه و سازه آن نیازمند اصلاحات بود. تغییرات عمده‌ ای در راه‌ پله‌ ها و ویدها اعمال شده است؛ تا بتوان دسترسی‌ های جدید و خروجی های اضطراری را تامین کرد.
با توجه به استفاده از پشت بام به عنوان سالن و موسیقی بلند، باید سطح سر و صدا از ۱۰۵ دسی بل به ۴۵ دسی بل در فضای باز کاهش می‌ یافت. برای این کار از دیوارهای هفت متری کاور شده با مواد آکوستیک در اطراف بام استفاده شد. برای حفظ خواص آکوستیک این ماده، حتی محل قرارگیری پیچ ها و نوع رنگ های استفاده شده برای رنگ آمیزی روی آن ها نیز به دقت در نظر گرفته شده است.

متریال مناسب با سازه

تحمل بار سازه ای مجسمه دست های آویزان شده از سقف و مجسمه خرس روی نما، نیازمند در نظر گرفتن راه حل مناسب بود. بیشتر توده مجسمه خرس روی نما که المان برندینگ مجموعه بود، روی هوا معلق است، برای تحمل وزن مجسمه، تدابیری برای سبک سازی اندیشیده شده است.

برای طراحی دیتیل آن از سازه کشتی الهام گرفته شده است. این عروسک از چهارتکه تشکیل شده است که به هم چسبیده‌ اند و روی آن ها با پوشش عایق و رنگ خودرو پوشیده شده است تا در مقابل تغییرات جوی مقاوم باشد.

اجرای تنه درخت ها در کف، از چالش های دیگر پروژه بود، به علت محدودیت سازه ای موجود، ساپورت هایی از کف برای تحمل وزن درخت ها و آویزهایی از سقف برای تحمل وزن بخش فلزی خانه درختی طراحی شد. در نهایت به نظر می آید که این خانه درختی به تنه ها وصل هستند، اما اینطور نیست.
انتخاب این تنه های نیوزلندی از جنگل های پایدار، با قطر حدودی یکسان از ارتفاع ۵.۵ تا ۱۱ متر و همچنین چسباندن تعدادی تنه برای رسیدن به ارتفاع ۱۸ متر در بعضی نقاط، از نکات اجرایی این خانه‌ های درختی است.
با توجه به حضور کودکان در مجموعه، جزییاتی مانند پایه های فلزی، با متریالهای نرم کنفی کاور شده اند. همچنین در بخش های مربوط به کودکان، مبلمان متناسب با آنها طراحی و ساخته شده است.

جمع بندی نهایی

همه این جزییات در کنار هم قرار گرفته اند تا یک دنیای جادویی را در معماری مرکز تفریحی با تجربه ادراکات حسی متفاوت به تصویر بکشند، دنیایی که قابل دسترس نیست، مگر از دریچه خیال پردازی.

در ادامه خط معمار شما را به دیدین سایر تصاویر از پروژه معماری مرکز تفریحی با تجربه ادراکات حسی متفاوت دعوت می نماید.