استودیو دید / سمیرا شفیعی / محمد گرمانجانی / نوید عطروش

معماری ساختمان مسکونی نوژان، دفتر معماری مان

توسط تحریریه خط معماری · منتشر شده بهمن ۳۰, ۱۴۰۳ · بروزرسانی شده بهمن ۳۰, ۱۴۰۳

معماری ساختمان مسکونی نوژان

معماری: دفترمعماری مان

معماران مسئول: محمد گرمانجانی، سمیرا شفیعی

تیم طراحی: آناهیتا بهروزی فر، آیگین بزرگ زاده

موقعیت: ایران، شیراز

مساحت: ۹۱۶ مترمربع

سال: ۱۴۰۲

عکاس: استودیو دید، نویدعطروش

شرح پروژه معماری ساختمان مسکونی نوژان از زبان معمار

این پروژه بر اساس تمرینات فکری در کاوش در مفاهیم ماده و انتزاع طراحی شده است. در این ساختمان صرفاً در بخش قابل توجهی از ساختمان از سنگ استفاده شده است، در حالی که در سایر قسمت‌های پروژه استفاده از رنگ آنها را بی‌مایه می‌کند و به سمت انتزاع حرکت می‌کنند. با قرار دادن متریال و انتزاع در کنار هم، پروژه در مقایسه با گونه‌ شناسی‌ های مشابه، نابهنگام عمل می‌کند.

محل پروژه در انتهای یک کوچه بن بست قرار دارد. این نوع کرت ها معمولاً به عنوان «نقاط داخلی» یا «پشت پلات» شناخته می شوند و به دلیل نما محدود و موقعیت پنهان در پشت کرت های مجاور عموماً ارزش کمتری نسبت به املاک مجاور خود دارند.

رویکردهای پروژه:

دیدگاه تجربی در مورد مواد مربوط به بازیافت و اقتصاد
توجه به محدودیت های سایت و ایجاد ارزش برای پروژه
توجه به نحوه ارتباط ساختمان با شهر و محیط زیست

کارگاه های سنگبری معمولاً مقدار قابل توجهی ضایعات و سنگ باقی مانده تولید می کنند که منجر به تجمع مواد دور ریختنی می شود. اینها اغلب به عنوان مشکل و بی فایده در نظر گرفته می شوند. در این پروژه از ضایعات و سنگ های باقی مانده به عنوان مصالح اصلی استفاده مجدد شده است. این تصمیم در نهایت منجر به صرفه جویی قابل توجه، به حداقل رساندن هزینه های مواد و تغییر هزینه های معمول به سمت هزینه های نیروی کار شده است. با اولویت دادن به نیروی انسانی در استفاده از سنگ ها، ما عمداً استانداردسازی، نوآوری و غیر قابل جایگزینی را هدف قرار داده ایم.

۱. درک زیبایی پنهان در مرحله اول به دنبال سنگ های ضایعات و بقایای تراش تخته سنگ و کاشی بودیم. این مواد زائد به ظاهر ناکارآمد هنوز هم می توانند زیبایی و ارزش پنهانی داشته باشند.

۲. بازیافت و کارایی

از میان سنگ های باطله، گرانیت های معدن های مختلف با رنگ ها و بافت های متنوع انتخاب شد.

۳. احیاء

آنچه از تراش سنگ های باطله حاصل شد، سنگ هایی با طول های مختلف و طیف های رنگی متنوع بود.

۴. ضخامت / تجمع / بافت

با چیدن و کنار هم قرار دادن سنگ ها به گونه ای که لبه ها و ضخامت آنها نمایان باشد، بافت منحصر به فردی حاصل شد.

۵. انسان / نوآوری

این سرمایه‌گذاری به جای استفاده از مواد، به سمت نیروی انسانی هدایت شد. این روش نوآوری را تقویت کرد، نقص را پذیرفت و خطاهای ذاتی صنعتگری را حفظ کرد.

کاهش قابل توجه هزینه های مصالح نما از نظر اقتصادی گسترش نما به اضلاع مجاور آن را تسهیل کرد و در نتیجه ارزش پروژه را افزایش داد.

ضلع رو به همسایه را که معمولاً به عنوان نمای جانبی در نظر گرفته می شود، جزئی از پروژه برای ایجاد گوشه و تبدیل دیواری به عرض ۵ متر رو به کوچه به یک سازه منسجم به طول ۱۵ متر در نظر گرفتیم. علاوه بر این، افزودن یک فضای خالی از طرفین، گوشه را فعال کرده و ماهیت دو بعدی پروژه را به یک عنصر سه بعدی تبدیل می کند.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر معماری ساختمان مسکونی نوژان دعوت می نماید.