معماری خانه اردیبهشت ، مهندسان مشاور فرم
معماری: گروه مهندسان مشاور فرم
معماران مسئول: سپیده شکرچی زاده، علیرضا اقدامی
موقعیت: ایران، اصفهان
تیم طراحی: فرناز ناصری بروجنی، سمیه سعیدی، نسیم عبدلی، پریسا حیدری، سمیرا بدری
طراحی و دکوراسیون داخلی: مهندسان مشاور فرم
مساحت زیربنا: ۱۱۷۰ متر مربع
عکاس: فرشید نصرآبادی
سال آغاز پروژه: ۱۳۹۴
سال اتمام پروژه: ۱۳۹۶
شرح پروژه
در این بخش از خط معمار با معرفی معماری خانه اردیبهشت همراه کاربران گرامی خواهیم بود. این پروژه در محله عباس آباد که یکی از محله های قدیمی شهر اصفهان می باشد قرار گرفته است. در گذشته باغات عباس آباد در این محل قرار داشته و مادی های اصلی شهر نیز از آن عبور می کردند.
در میان انواع مادی ها مادی فرشادی، همجوار با این پروژه بود. گرچه در این روزها با توجه به این که زاینده رود خشک شده و آبی در آن جاری نیست، با این وجود همچنان حاشیه سبز و درختان موجود در اطراف پروژه چشم انداز مناسبی را برای پروژه فراهم می آورند. با توجه به این موضوع جهت ایجاد هماهنگی طرح و بستر، طراحان سعی بر این داشتند تا پویایی محور مادی در فضای ساختمان تداوم داشته و فضای سبز بیرونی به فضای داخلی نیز نفوذ یابد. در نتیجه این حرکت علاوه بر این که نور و فضای سبز را به داخل دعوت می کرد، موجب ایجاد حجمی یکپارچه و پیوسته از ورودی تا بام خانه نیز می شود.
با توجه به رشد و توسعه ی شهرنشینی در اصفهان و عطش نوگرایی موجود در جامعه، خانه های سنتی رو به نابودی سوق یافته است. در طراحی این پروژه طراحان کوشیدند تا از الگوی حیاط خانه های سنتی اصفهان (مانند حیاط درونی، گودال باغچه، نارنجستان و …) بهره ببرند. این الگوها پاسخگوی زندگی و نیازهای ساکنین بومی و مذهبی خود بودند. به علاوه آن ها سعی کردند تا با در نظر گرفتن تمایل مردم به نوگرایی، بستری را برای کاربران فراهم سازند تا علاوه بر این که متناسب با سبک زندگی نیازهای های جدید شان بوده و در عین حال خاطرات گذشته را به یاد آورده و تجربه ی حضور در خانه های قدیمی نیز باشد.
یکی از مهم ترین مسائل این بود که ساکنین این محل معمولا مالکین قدیمی بوده و ذائقه ای سنتی و قدیمی داشتند. از این رو طراحان جهت پاسخ به روحیات سنتی و مذهبی ساکنین محل، از حیاط های متعددی در ترازهای ارتفاعی متفاوت استفاده نمودند تا ضمن ورود نور، فضای سبز، آب و آسمان به فضای داخلی، حریم خصوصی برای کاربران نیز حفظ گردد.
بر سطح پایین ترین تراز، گودال باغچه با تک درخت سرو درون آن قرار گرفته و اطرافش بخش های مختلفی مانند آلاچیق، فضاهای خدماتی و سالن مهمانی جای گذاری شده و با این سازماندهی بر خلاف خانه های معمول شهر (تفکیک متداول ۶۰% و ۴۰%)، امکان بهره مندی از تمام عرصه فراهم گشت. داشتن حیاط های مختلف در این خانه امکان حرکت در لایه های مختلف را برای رسیدن به قلب خانه برای کاربران فراهم می آورد. چنین نفوذ پذیری از ویژگی های معماری اصفهان قدیم بوده است.
نفوذ و پیوستگی فضا علاوه بر ایجاد محرمیت، حس تعلق خاطر در فضاهایی چون گودال باغچه و نارنجستان را دوچندان می کند. فضاهایی که در خاطره جمعی ساکنین سنتی و مذهبی این منطقه حسی کاملا آشنا است. هرچند امروزه میل و علاقه “اصیل بودن” در این مناطق نیز در کالبد معماری رومی و بعضی اوقات تزئینات باسمه ای جستجو می گردد، معماری خانه اردیبهشت می کوشد تا با بستر کالبدی و اجتماعی اش هارمونی داشته باشد. گویی “اصفهانی” است. اصفهانی زود آشنا و دیرجوش است. این ساختمان هم به تدریج ظاهر گشته و با سلسله مراتبی پیوسته مشاهده و درک می شود.
معماران جهت سبک شدن بصری نما، حفظ حریم خصوصی و به علاوه ایجاد سایه روشنی مناسب، پوسته ای مشبک و آجری مستقل از سازه را در مقابل پنجره های وسیع رو به مادی قرار داده تا کیفیت متنوعی از نور طبیعی در طول روز و فصل های مختلف برای کاربران فراهم سازند. در سازماندهی فضاهای داخلی نیز عنصر پله به صورت پیوسته حول فضاهای تهی شکل گرفته و حرکت در کلیه فضاها را امکان پذیر می سازد.
سازه پروژه بتنی با سقف تیرچه بلوک و تاسیسات آن موتورخانه مرکزی با چیلر می باشد.
اکنون در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر پروژه معماری خانه اردیبهشت دعوت می نماید.
پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.
تحریریه خط معمار
نگارنده: مینا مقدم
منبع: Aoapedia.ir
اقتباسی از دانشنامه هنرمعماری
تعداد بازدید: 1,904