طراحی نما / مرتضی علی نیا مقدم / معماران ایران / معماری قزوین / معماری معاصر ایران

طراحی نما و معماری آپارتمان شماره ۴، دفتر معماری هرم

توسط تحریریه خط معمار · منتشر شده آذر ۱۴, ۱۳۹۵ · بروزرسانی شده آذر ۱۴, ۱۳۹۵

طراحی نما و معماری آپارتمان شماره ۴

معمار : مرتضی علی نیا مقدم – دفتر معماری هرم

موقعیت : قزوین – بلوار شمالی – کوچه گلها – پلاک ۲۵

تاریخ : ۱۳۹۵

مساحت : ۹۳۰ متر مربع

وضعیت : ساخته شده

کارفرما : آقای دکتر حاج سید جوادی

ارایه : الیکا زارعی

ترسیم : الهام لطفی

مدل سازی و رندر : محمدرضا عبداللهی

عکس : مجتبی سعیدی – مجید سعیدی

جدار بیرونی بنا قسمتی از پروژه است که بیشترین ارتباط را با شهر برقرار کرده و مانند چشم پروژه عمل می کند .این در حالیست که در سالیان اخیر متاسفانه شاهد آن هستیم که نما فقط به عنوان عاملی برای تامین نور در نظر گرفته شده و بدون توجه به عملکردهای داخلی پروژه و همچنین کیفیت های فضایی مورد نیاز برای پروژه شکل می گیرد .جدار خارجی ساختمان دارای ارتباطی دوگانه با پروژه و شهر می باشد . از طرفی باید هماهنگ با عملکرد داخلی پروژه شکل گرفته و از سوی دیگر باید ارتباط خود را با شهر و زمینه موجود پیدا کند .

آپارتمان شملره ۴ پروژه ایست که کارفرما خواستار ۳ واحد مستقل بود که یک واحد آن به صورت دوبلکس تعریف شود . خواسته ای که تبدیل به چالش اصلی پروژه شد و ما را بر آن داشت تا از این پتانسیل در طراحی جدار بیرونی نیز استفاده کنیم . مانیفستی که ارتباط درون و بیرون پروژه را با یکدیگر هماهنگ کرده و بتوان بر اساس نیازهای کاربر و با توجه به زمینه ی شهری با آن برخورد کرد .

در این پروژه سعی برآن شده چالشی که پیش روی طراحان به عنوان نما وجود دارد ، از زاویه ای دیگر دیده شده و با توجه به کیفیت های فضایی مورد نیاز پروژه و هماهنگ با عملکردهای داخلی آن شکل بگیرد ، تا آسایش محیطی و روانی را برای کاربر داشته و از طرف دیگر پروژه خود را به عنوان شاخص شهری مطرح کند .

پروژه در ۴ طبقه ساختمان مسکونی در ۳ واحد مجزا که طبقات ۳ و ۴ به صورت دوبلکس بود ، طراحی شد .

مساله اصلی که در طراحی جدار بیرونی مطرح شد هماهنگی نما با اتفاقات درونی بنا و نمایان کردن آنها در جدار بیرونی با توجه به کیفیت های فضایی موجود در پلان پروژه بود . بدین صورت که فضاهایی که در جلوی بنا و رو به شهر قرار گرفتند ، ازلحاظ کیفیت فضایی ( نحوه ی ورود نور ، تناسبات بازشو ، متریال و … ) در شکل گیری جدار بیرونی تاثیر گذار باشند .

مکعبی که با دیتیلی از آهن اکسپوز شکل گرفت ، این امکان را به ما داد که واحد دوبلکس را به صورت یکپارچه و هماهنگ با پلان طراحی کنیم . شکل گیری لوورهای چوبی نیز براساس عملکردهای پلان و میزان نور مورد نیاز آن فضا و مساله محرمیت شکل گرفت . هریک از این اتفاقات بر اساس اتفاقات درونی بنا ، تاثیر خود را بر جدار بیرونی گذاشته و باعث شدند نما در کنار اینکه ارتباط خود را با شهر و زمینه ی موجود حفظ می کند ، هماهنگ با پلان و اتفاقات داخلی بنا و براساس آسایش روانی کاربران شکل بگیرد .

هماهنگی درون و بیرون پروژه چالشی بود که در پروژه مطرح شد و تلاش شد تا به این نیاز پاسخ داده شود . مساله ای که در تمامی پروژه های ساختمانی مطرح بوده و شاید اندک توجهی به آن می شود . این پروژه بیانیه ای بود برای توجه به مفهوم سکونت و کیفیت زندگی در آن.