آجر در نما ساختمان آموزشی
شرح پروژه آجر در نما ساختمان آموزشی از زبان معمار
ساختمان جدید دانشگاهی دانشگاه هنر کیوتو، که در مقابل پردیس اصلی آنها در کنار جاده شیراکاوا – یکی از شریان های اصلی شمال به جنوب کیوتو – قرار دارد، به بسیاری از مشاغل و مناطق مسکونی محلی دسترسی دارد. ساختمان سوشو-کان به گونه ای طراحی شده است که به دپارتمان تازه تأسیس آنها جان تازه ای ببخشد. این برنامه چهار ساله آموزش هنر، مکانی برای دانشجویان است تا در آن مطالعه کنند و خاطرات و حس مکان خود را با سایر دانشجویان و اعضای هیئت علمی در میان بگذارند.
به عنوان معماران، ایده ی آوردن زندگی به این ساختمان جدید دانشکده، از تعاملات پر جنب و جوش بین دانشجویانی که از طریق بخش‌هایی از فضاهای باز در محوطه اصلی موجود، مانند راه پله‌های خارجی منتهی به کلاس های درس، فضاهای آفتاب‌گیر نزدیک راهروها و طاقچه های کوچکی که به طور طبیعی به عنوان نقاط ملاقات عمل می‌کنند، هنر خلق می‌کنند، الهام گرفته شده است. با ایده ی تداوم در طراحی فضاها و ایجاد ارتباط با فضای باز، برای احساس تعلق به جامعه و گسترش چشم‌انداز برای آوردن خاطرات زندگی دانشگاهی به این ساختمان چهار طبقه، می‌خواستیم مکانی ایجاد کنیم که خاطرات دانشگاهی دانشجویان در آن عمیقاً جای گیرد.
این ساختمان چهار طبقه با آجر و بتن مسلح، از سه لایه افقی ساده تشکیل شده است: فضاهای عمومی، راهرو و اتاق ها که به موازات جاده اصلی شیراکاوا امتداد دارند. از این محور، آنها به صورت عمودی با دیوارهای آجری با طاق های نمادین که راهروی مرکزی یکنواخت را می شکنند و بازشوهای ورودی و خروجی را برای ارائه نگاهی اجمالی به فعالیت های روزانه ایجاد می کنند، تقاطع پیدا می کنند. مجموعه پیوسته طاق های طراحی شده در این کاشی های آجری، تجسمی نمادین را شکل می دهد. گذرگاه ها به کوچه ای منتهی می شوند که به خیابان ها منتهی می شود و تجربه ای در مقیاس کوچک از یک دانشگاه را به کلاس های درس و سرویس های بهداشتی می آورد.
لایه های شرقی فضاهای مشترک به گونه ای طراحی شده اند که امکان برخوردهای خودجوش را فراهم کرده و به دانش جویان حس ارتباط و تعلق خاطر را القا کنند. در قلب ساختمان، یک آتریوم بزرگ چهار طبقه با نورگیر شیشه ای و دیوارهای آجری داخلی و خارجی متصل به هم قرار دارد که به عنوان مرکز اصلی گردش دانشجویان عمل می کند و فضا را با نور طبیعی ملایم و غیرمستقیم که از نورگیر به داخل جریان می یابد، پر می کند. در تابستان، هوای خنک شده از طبقات زیرزمینی به سیستم تهویه کشیده می شود تا بار حرارتی خارجی کاهش یابد، در حالی که در فصول گذار، واحدهای تهویه هوا در هر طبقه می توانند برای ورود هوای طبیعی خاموش شوند. این طراحی نه تنها باعث ایجاد گشودگی بصری برای آتریوم می‌شود، بلکه ارتباط با فضای بیرون را نیز تقویت می کند.
حجم های قسمت شمال شرقی ساختمان به دلیل خطوط تنظیم شمالی، عقب نشینی کرده اند و تراس های کوچکی ایجاد کرده اند که به عنوان یک منطقه انتقالی بین داخل و خارج عمل می‌کنند. این تراس ها ارتباط با طبیعت را بیشتر تقویت می کنند و فضاهای گردهمایی غیررسمی را فراهم می کنند. این سایت همچنین به یک خیابان کوچک عمود بر جاده شیراکاوا متصل است که به عنوان آستانه ای دلپذیر برای فضاهای دوچرخه سواری زیرزمینی عمل می‌کند. این ساختمان کوچک دانشگاه، دانشگاه و طبیعت را به هم متصل می کند و لحظاتی از تعامل و حس اجتماع را در طول چهار سال زندگی دانشجویی آنها به تصویر می کشد.
در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر آجر در نما ساختمان آموزشی دعوت می نماید.
تحریریه خط معمار
منبع: Archdaily
تعداد بازدید: 96
