طراحی کافه بیسترو سه راه ، دفتر معماران پاد

طراحی کافه بیسترو سه راه

معماران: دفتر معماران پاد

معمار اصلی: محمد یاسر موسی پور

متراژ: ۵۴ متر مربع

سال: ۱۴۰۳

عکاس: اخوان استودیو

مدیر پروژه: زهرا حاتمی

طراح جزئیات: سیاوش ساجد

طراح جزئیات: میترا محمدی

مدل فیزیکی: کیمیا تقی پور

طراحی و نصب سازه کششی: گروه دیبا

مدیر اجرایی: جواد قنادیان

موقعیت: ایران، اصفهان

شرح پروژه طراحی کافه بیسترو سه راه از زبان معمار

از لحاظ تاریخی، معماری به زمینی که روی آن ایستاده لنگر انداخته است. با این حال، در شهرهای معاصر، معماری به چابکی و آزادی بیشتری نیاز دارد تا شانس خود را برای مشارکت و مداخله در کیفیت های زندگی روزمره افزایش دهد. گفتمان معماری معاصر روش‌هایی را برای ایجاد روابط موقت و جایگزین با زمین، با هدف تولید فضاهای موقت و تطبیقی، بررسی کرده است. سایبان پیاده روی، واقع در شهر تاریخی اصفهان، پروژه‌ای است که این ایده را دنبال می‌کند تا رابطه جدیدی بین معماری و زندگی شهری در مقیاس بسیار کوچک تعریف کند، جایی که یک ایده رادیکال با شرایط کم‌ هزینه و کم‌ تکنولوژی مواجه می‌شود.

این پروژه بازسازی و طراحی داخلی کافی شاپ و رستوران بود. قسمت جلویی کاتالیزوری برای تعریف یک رابطه فعال تر و یکپارچه تر بین رفتارهای معماری داخلی و خارجی شد. با سازماندهی آشپزخانه در یک پیکربندی خطی در امتداد یک طرف، ما سالن را به یک توسعه شهری بدون درز تبدیل کردیم که به بیرون می رسد. متقابلاً، با قرار دادن ایستگاه باریستا در لبه ولوم، آن را قادر می‌ سازیم تا از داخل به خارج حرکت کند و فضای بیرونی را به ادامه‌ی درونی فضای داخلی تبدیل کنیم.

برای دستیابی به این سیالیت فضایی یکپارچه در اقلیم اصفهان، فضا را به صورت فضای باز و با استفاده از روش‌های تهویه‌ سازی جایگزین در نظر گرفتیم. بخاری های تابشی و فن های مه پاش در کنار وسایل روشنایی بر روی یک شبکه سقفی عمدی به عنوان عناصر معماری قرار می گیرند که فضایی را بدون مرزهای فیزیکی ایجاد می کنند، نه افزودنی های مکانیکی صرف. بنابراین، تالار مانند رواقی سایه‌دار رو به شهر عمل می‌کند که شبیه به تجربه‌ی معماری تاریخی اصفهان، اغلب نیازی به تهویه‌سازی فعال ندارد.

باریستا با جدا کردن بار از بقیه قسمت های آماده سازی و آشپزخانه و حرکت به سمت فضای باز، به شیوه ای نمایشی در بیرون مستقر می شود و پاتوق شهری خود را ایجاد می کند. هنگامی که باریستا با نوار اسپرسو جلو می رود، یک سایبان از یک غلتک باز می شود و فضایی نازک و موقتی در پشت آنها ایجاد می کند. این فضا مبلمان فضای باز را در زیر خود جای می دهد و در پایان روز با بازگشت نوار به موقعیت اولیه خود ناپدید می شود. برای حمایت از موقعیت جدید باریستا در فضای باز، زمین به عنوان منبع انرژی با اتصالات آب و برق در نظر گرفته می شود و این امکان را برای کافه بار ایجاد می کند که به خود متصل شود. رفتار اجرایی باریستا به طراحی روشنایی داخلی و حتی قسمت شستن دست ها نیز گسترش می یابد. در اینجا، یک روال روزانه بسیار معمولی و پیش پا افتاده خود را زیر نورپردازی متمرکز و آینه های مختلفی می بیند که با تکه تکه کردن این فعالیت، ظرفیت اجرایی پنهان در زیر سطح آن را بیدار می کند.

پروژه کافه بیسترو سه راه به دنبال راه‌های جدیدی برای آمیختن معماری با ریتم روزانه شهر است و در مقیاس‌های کوچک به دنبال ویژگی‌های تازه در زیر سطح رویدادهای روزمره است. ظرفیت تئاتر در سراسر فضا گسترش می یابد – از عمل نمایشی قهوه سازی تا حرکت با دقت طراحی شده عناصر معماری. در اینجا، معماری خود به یک مجری تبدیل می‌ شود که از طریق حرکت اجزای خود، نشاط شهری را دعوت می‌ کند و از یک ظرف ثابت به یک مشارکت‌ کننده پویا در زندگی شهری تبدیل می‌شود.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر طراحی کافه بیسترو سه راه دعوت می نماید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

منبع:Archdaily