پاویون درنگ اثر گروه معماری اشعری و همکاران

طراحی داخلی پاویون درنگ

پاویون درنگ اثر گروه معماری اشعری و همکاران

معماران اصلی: امیرحسین اشعری

همکاران طراحی: زهرا جعفری، امیر ایراندوست حقیقی

مساحت: ۱۶ مترمربع

تاریخ شروع پروژه: ۱۳۹۶

تاریخ پایان پروژه: ۱۳۹۶

عکاسی: امیرعلی غفاری، امیرحسن اشعری، احسان شبانی، مصطفی یکترزاده

موقعیت: شیراز، ایران

کاندید جایزه سال آجر لندن ۱۳۹۸

رتبه دوم جایزه معماری آسیا ۱۳۹۶

رتبه سوم جایزه معماری داخلی ایران ۱۳۹۶

تقدیر شده بخش عمومی در فستیوال جهانی معماری برلین ۱۳۹۶

تقدیر شده جایزه معمار ۱۳۹۶

شرح پروژه:

“درنگ” همان حس ماجراجویانه‌ کودکانه‌ ای است که سال‌ها ست تجربه نکرده‌ ایم و در دنیای امروزی ما “درنگ” سعی می‌ کند احیا کننده‌ حواسی باشد که از آن‌ ها غافل بوده‌ ایم. لمس بافت آجر؛ شنیدن صدای برخورد قدم‌ هایمان با ورق فلزی، و مشاهده‌ همین آسمانی که هرروز بی‌ درنگ از زیر آن عبور می‌ کنیم بی‌ آنکه لحظه‌ ای سرمان را بالا بگیریم و نگاهی به آسمان بیاندازیم. شنیدن صدای آب “فواره‌ های موجود در سایت”.
طراحی داخلی پاویون درنگ به گونه ای طراحی شده که، از بیرون مکعبی است که حجم آجر معلقی را در دل خود نگاه داشته و همین برای بر انگیختن حس کنجکاوی و ماجراجویی کافیست. در این فضا با گذر از دیواره‌ آجری ورودی، به فضایی بسته و تاریک می‌ رسید که جز صدای ورقه‌ های آهنی زیر پای خود، صدایی را نمی‌ شنوید و تنها با لمس بافت آجر به جلو حرکت می‌ کنید که این اتفاق برانگیختن و تشدید حواس‌ شنوایی و لامسه‌ تان را منجر می‌ شود که به دنبال تنها راهنمایانتان که بافت آجر است به جلو حرکت می‌ کنید.

در حالی که چشمانتان پیوسته در حرکت است تا شاید اثری از نور و بازشدگی بیابد. آینه‌ ها و انعکاس نور در آن‌ ها، رفته‌ رفته نمایان می‌ شوند و به آرامی مخاطب را متوجه یک اتفاق می‌ کند. نور اندکی نمایان می‌ شود و در یک آن، چشمه نور خیره کننده‌ ای از بالا، فضا را روشن می‌ سازد.
در یک لحظه مخاطب با چرخشی خود را زیر آسمان می‌یابد که توسط آینه‌ ها قاب شده و مرز بین‌ او، خودش، و دنیای بیرون را شکل می‌دهد. برای انتخاب مکان ساخت پاویون، تلاش شده تا جای ممکن پروژه به درخت، حوض و فواره نزدیک باشد تا علاوه بر سایه‌ اندازی و انعکاس برگ درختان در پاویون، مخاطب از شنیده شدن صدای آب حوض نیز بهره‌ مند شود.
با توجه به اینکه حداکثر فضای مجاز مسابقه ۴×۴×۴ متر مکعب بوده است، تلاش بر این بوده تا تمام ایده‌ هایشان را در همین فضای ارائه شده بگنجانند و استاندارد و قوانین مسابقه را رعایت کنند. به همین دلیل از یک حجم مکعب فلزی ۴×۴×۴ متر مکعبی استفاده شده است. تا ایده‌ی خود را در آن به اجرا درآورند.

ایجاد یک گره‌ حرکتی و سیرکولاسیون سبب شده که به طراحی حجمی منحنی درون سازه مکعب بیاندیشند. از مرتفع‌ سازی دایره به استوانه و از استوانه به مخروط رسیدیدند، چرا که تفاوت شعاع حجم مخروط باعث ایجاد تنوع فضایی بین کف و سقف شده و موجب توجه بیشتر افراد به سمت بالا می‌شود.
برای برانگیختن هر چه بیشتر حس کنجکاوی در افراد، دور تا دور مخروط مرکزی را که درون سازه‌ی مکعب شکل قرار گرفته بوده، توسط ورقه‌ های فلزی پوشانده شده است. سپس با استفاده از تغییر مصالح و اجرای دیواره‌ ای آجری که بازدید‌کننده را به داخل حجم دعوت می‌کند، فضای ورود و خروج را تعریف شده.

برای جلوگیری از جرم‌ خیزی در فضای شهری و افزایش امنیت، ۸۰ سانتیمتر از قسمت زیرین مخروط را حذف نموده تا حرکت افراد در حجم توسط ناظرین از بیرون دیده شود و همین امر باعث شده تا حجم مخروطی شکل به صورت معلق درآید و طراحی سازه نیز به چالشی جدید تبدیل شود.
در طراحی داخلی پاویون درنگ آجرهای به کار رفته در پاویون همگی به دو نیم تقسیم شده‌اند و توسط تسمه‌های طراحی شده، کنار هم قرار گرفته‌ اند. مصالح به کار رفته در بخش داخلی حجم مخروطی، آجرهای برش خورده و آینه می‌باشند که آینه‌ها به صورت افزایشی، از پایین تا بالای حجم ادامه پیدا کرده‌اند.

در آخر نیز برای جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب و همچنین تاریک‌ سازی پاویون با استفاده از ورقه‌ های فلزی سقف پاویون پوشانده شده و تنها حفره‌ ای برای مخروط مرکزی باقی مانده که موجب افزایش هرچه بیشتر توجه و تمرکز بازدیدکنندگان به سمت آسمان می شود. برای شب نیز نور پردازی برای پاویون قرار دادند تا بازدیدکنندگان “در شب نیز با نور پردازی، بازی نور و بافت” را نظاره‌گر باشند.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن سایر تصاویر این پروژه دعوت می نماید.

پلان ها، دیاگرام، سکشن و غیره.

تحریریه خط معمار

نگارنده: ماریه عطایی

شرکت معماری آوگون

منبع: aoapedia.ir