حامد میرپادیاب / طراحی داخلی کافی شاپ و رستوران / محمد حسن اتفاق / نگار تجملیان

دکوراسیون داخلی کافه رستوران مورا لانژ

توسط ماریه عطایی · منتشر شده اسفند ۱۶, ۱۴۰۱ · بروزرسانی شده اسفند ۱۶, ۱۴۰۱

معمار: حامد میرپادیاب، نگار تجملیان

طراحی و معماری داخلی: حامد میرپادیاب، نگار تجملیان

طراح سه‌بعدی: حامد سرحدی، مهیار عبدالهی

گرافیست: هژیر مهرآوران، میلاد کارآموز

مجری: سیامک جنابی

اجرای نورپردازی: امید کریمی

همکاران ساخت دکور: وحید پریزن، مهدی راوش، مهرداد راوش

مهندس تاسیسات: کبیر کیانی

عکاس پروژه: محمدحسن اتفاق

آدرس پروژه: ایران، اتهران

مساحت زمین: ۳۲۰ مترمربع / زیربنا: ۳۶۰ مترمربع

تاریخ شروع پروژه: : زمستان ۱۳۹۹

-تاریخ پایان پروژه: تابستان ۱۴۰۰

پروژه ای که در این بخش به معرفی آن واهیم پرداخت طراحی داخلی کافه ستوران مورا لانژ است. که با متراژ ۳۶۰ مترمربع در محدوده‌

غرب تهران و در بلوار فردوس شرق قرار گرفته است. محیط آن سابقا به یک بانک تعلق داشته که بی‌ تردید در جایگاه یک کافه-رستوران به

جهت وضعیت پیچیده‌ اش در ساختار نا منظم پلان، طراحی بصری و ارتباط‌ گیری با عناصر انسانی، خواهان بیشترین تغییر در پوسته‌ خارجی و

داخلی بوده است.

احداف اصلی طراحی

در محاصره بودن ده‌ ها عنصر بصری نامنظم، نماهای ساختمانی نا همگون، عرض کم پیاده‌ رو و همچنین خواست حداکثری کار فرما جهت

نوآوری و خلق فضایی متمایز و با شکوه برای برگزاری جشن‌ ها و رویدادها با تمرکز بر نمایش دادن روش پخت غذا و ساخت نوشیدنی از

چالش‌ های پیش روی طراحان پروژه بوده است.

با توجه به موارد موجود اهداف طراحی بر مبنای حل مسائل زیر شکل گرفت:

– نحوه‌ تعامل و ارتباط با شهر و ایجاد فضایی متمایز

– نظم بخشیدن به ساختار پلان

– نمایش روش پخت غذا و ساخت نوشیدنی

– ارائه و گسترش مفهوم انتزاعی از بازی شطرنج در فضا

کانسپت طراحی فضای داخلی

مورا یک تاکتیک بازی شطرنج است. طراحی این پروژه با توجه به کانسپت و محدودیت‌ های فرمی در نمای ساختمان، ایده‌ های اولیه شکل گرفته است. در نتیجه‌ حذف تابلوی پیشانی ساختمان ایجاد شد و ارتفاع ورودی افزایش پیدا کرد. سپس نما همچون صفحه‌ سیاه و سفید شطرنج در نظر گرفته شده است. دیوار منحنی سفید و فرم نورهای آویز قابل مشاهده در نمای خارجی و امتداد روشنایی آن به داخل، موجب ارتباط بصری بیرون و درون شده و ورودی را تعریف می‌ کند و در عین حال خاطره‌ کاربری سابق فضا را به فراموشی می‌ سپارد. با ایجاد دیوار و جدال با تضادهای موجود، بازی متفاوت بصری برای عابرین و یک حریم آرام برای آنهایی که در داخل نشسته‌ اند، پدیدار شده است.

ویژگی های ایجاد شده در فضا

با توجه به محدودیت فضا جهت افزایش امتداد دید و نظم بخشیدن به پلان و مشاهده‌ مراحل پخت، فضای خدماتی و همچنین آشپزخانه با بازشوهایی مناسب در انتهای سالن جانمایی شده است. سپس در فضا لکه‌ های روشن و درخشان متریال بار بر مبنای ایده‌ های اولیه شکل گرفت و مهره‌ ها در آن قرار گرفتند. دیوارهای کنگره‌ ای و مدولار همجوار بار برگرفته از برج و باروها با تاش‌ های طلایی و قرمز و حفره‌ های سیاهی که در بین آنهاست فضای مبلمان چرمی را به قسمت‌ های مساوی تقسیم کرده است.
صندلی‌ ها با پالت رنگی و ترکیبی پویا و کاملا متفاوت با رنگ پس‌ زمینه در آرایشی رسمی و منظم صف کشیده اند و فضایی پر‌انرژی را به وجود آورده اند. مبل چرمی قرمز با فیگوری متضاد در سمت چپ فضا زیر نور شدید و خط قرمزی بر دیوار از دل سیاهی نمایان می شود و دیوار سفید بر جای مانده همچون پرده‌‌ بزرگی تصاویر پروژکت شده را نمایش می‌ دهد. این ترکیب، گذشته از تمرکز بیننده روی مفهوم فضا و با توجه به عمق میدان دید، نگاه را به سمت تمامی دیتیل‌ های موجود جلب کرده است.