پژمان طیبی / طراحی داخلی فضای ورزشی

طراحی باشگاه آبی بی نهایت، پژمان طیبی

توسط مینا مقدم · منتشر شده بهمن ۱۱, ۱۳۹۸ · بروزرسانی شده اسفند ۲۳, ۱۳۹۸

معمار: پژمان طیبی

تهیه نقشه های فاز دو: پژمان طیبی، محمدعلی طیبی

موقعیت: ایران، رشت، چهارراه گلسار، روبروی شهرداری منطقه

مساحت: ۲۰۵ مترمربع

دکوراسیون داخلی: پژمان طیبی

نورپردازی: پژمان طیبی

اجرا: حسین رحیمی فرد، محمد کمالی، فرشته رستگار، شیوا نجفی

طراحی سازه: سازه چادری کاوشکام

اجرا سازه: محمد کمالی

تأسیسات: مهندس شگفت

هوشمند سازی: محمود گلی پور، محمود گلی پور

عکاس: پژمان طیبی، وحید قربانی

سال: ۱۳۹۷- ۱۳۹۸

جوایز: جزو لیست بلند مسابقه طراحی داخلی ایران معاصر هنرمعماری پاییز ۱۳۹۸

شرح پروژه از زبان معمار

در ابتدا قبل از آغاز پروژه کارفرما از طراحان می خواست تا یک استخر روتین را طراحی کنند، اما با توجه به این که فضای زمین پروژه محدود بود، طراحی استخر سرپوشیده استاندارد همراه با ابعاد مناسب برای شنا امکان پذیر نبود. بر اساس افزایش میانگین سنی افراد و به دنبال آن افزایش بیماری هایی نظیر آرتروز و …، نیاز به ایجاد باشگاهی برای این قبیل افراد سالخورده و پیاده روی در آب و .. زیر نظر متخصصین وجود داشت. با توجه به این که تقریبا تمامی استخرها، برای جوانان و ورزش شنا طراحی می شدند، باید استخر سرپوشیده ای که مختص ورزش های آبی همراه با تجهیزاتی چون تردمیل و دوچرخه داخل آب است، با طراحی متفاوتی طراحی می شد.

نورگیری

تأمین نور طبیعی، یکی از مهم ترین چالش های این پروژه به حساب می آمد. باتوجه به این که سازمان اماکن وجود هرگونه پنجره را در طراحی سقف استخر سرپوشیده قدغن کرده است (به دلیل دید و اشراف در سانس بانوان)، یکی از الویت های اصلی و اساسی در پروژه وجود راهی برای تأمین نور طبیعی بود. پس از بررسی ابعاد مختلف طراحان به عنوان راه حل این چالش، از سازه ای نیمه شفاف (پوسته کششی پارچه ای) بر فراز بام قرار دادند.

روند طراحی

با در نظر گرفتن تصمیمات اتخاذ شده در مرحله پیشین و همچنین وجود فرم های منحنی در سازه این پروژه، طراحی معماری کلیه بخش‌های پروژه بر اساس منحنی‌ها و فرم‌هایی انجام شد که در هماهنگی کامل با سازه باشد.

با توجه به محدودیت بودجه، سازه پارچه ای استخر از ساده ترین شکل انتخاب شد. از آن جایی که قیمت سازه مناسب و مقرون به صرفه بود، یک چالش کوچک در معماری پروژه ایجاد می کرد که به شرح زیر بود:

وجود یک ستون در مرکز پروژه.

حدف این ستون، هزینه های سازه این مجموعه را چندین برابر می ساخت، بنابراین معماری این پروژه با محوریت این ستون انجام شد.

عملکردهای موجود در نیمه ی فوقانی و تحتانی پروژه

در نیمه بالایی، استخر و در نیمه پایینی فضاهای جانبی چون فضا ورزش‌های غیرآبی (نظیر حرکات کششی و یوگا)، فیزیوتراپی و ماساژ، دوش پرفشار و جکوزی مستقر یافتند. در مجاورت با این فضاها، فضای بوفه و نیمکتی برای نشستش و صرف غذا قرار گرفت. تصمیم قرارگیری این بخش ها از آنجایی اتخاذ شد که جایگذاری بوفه (کافی‌شاپ) در مکان‌های دیگر امکان‌پذیر نبود و به قیمت از دست دادن کاربری‌های دیگر تمام می‌شد.

طراحی دکوراتیو پروژه

در طراحی این پروژه فضا و بودجه کافی جهت افزودن المان های دکوراتیو اضافی وجود نداشت، بنابراین عناصر عملکردی به گونه ای انجام گرفت که خود به‌عنوان یک المان زیبایی‌شناسی و دکوراتیو شناخته و به کار برده شوند. عناصری از قبیل دیواره کافی‌شاپ، نیمکت‌ها، حوضچه کلر پیش ورودی استخر، دوش‌ها، دیواره جداکننده فضای بوفه از ورودی استخر، فضای تأسیساتی برای کانال‌های هوا و نور در محیط پیرامونی پروژه … همه و همه بر مبنای همین دیدگاه طراحی شدند.

فضای کوچک پروژه

با توجه به این که امکان قرار دادن پنجره وجود نداشت و فضای استخر دلباز نبود، وجود دیوار در اطراف استخر حس خوبی ایجاد نمی کرد. بنابراین جهت مقابله با حس محصوریت در چنین فضای تنگ و بسته ای، در سرتاسر استخر آینه قرار داده شد. آینه‌هایی که رو به رو هم بوده و بینهایت بار فضای داخلی را انعکاس می‌دهند.

ورزش های تکرار شونده ای مانند پیاده روی با تردمیل و دوچرخه برخلاف ورزش مفرح شنا، سرگرم کننده نیستند. بنابراین یک سیستم تصویری تلویزیون در مقابل استخر برای جلوگیری از این یکنواختی قرار داده شد.

تأسیسات پروژه

با توجه به وجود سانس بانوان، نیاز بود تا موتور خانه در فضای جداگانه قرار می گرفت تا دسترسی به آن مستقل باشد( به دلیل این که اکثر تکنسین های تأسیسات آقا هستند و بر طبق آیین سازمان اماکن، ورود آن ها به استخر بانوان ممنوع است.) بنابراین موتورخانه در انتهای ورودی مجموعه و در مجاور پیش ورودی قرار گرفت.

سیستم گرمایشی

ازآنجایی که سازه پروژه، تبادل حرارتی زیادی با فضای خارج استخر دارد، نیاز به توجه دو چندان برای گرم کردن این مجموعه وجود داشت. در ابتدا طراحان استفاده از دستگاه‌هایی نظیر گرماتاب را مناسب یافتند، اما کمی بعد دریافتند که ممکن است باعث آسیب رساندن به سازه پارچه‌ای سقف گردد. با توجه به این نکته که کف این پروژه همیشه مرطوب بوده و شستشوی دائم، امکان تجمع گرد و غبار روی کف را از بین می‌برد، گرمایش کف ( که مشکلات تنفسی روتین این سیستم تأسیساتی را به همراه نداشت) به عنوان راهکار انتخاب شد. انتخابی که موجب شد راه رفتن با پای برهنه و انجام ورزش های هوازی و یوگا روی کاشی های سرد، با حس بهتری همراه باشد.

در این پروژه از ترکیب گرمایش به همراه فن کوئل کانالی استفاده شد و از آنجایی‌که فضای کافی برای قرار دادن این فن‌کوئل‌ها وجود نداشت، در فضای داخلی (در قسمت دوش‌ها) یک سقف ایجاد کردند، که بتوانند دستگاه‌های فن‌کوئل‌ را روی آن استقرار دهند. در روند طراحی معماری، این سقف نیز در هماهنگی کامل با سایر فیکسچرها و المان های پروژه دیده شد.

کانال های دمنده و مکنده هوا

با توجه به این که کانال های دمنده و مکنده هوا در سراتاسر استخر ضروری بود، یک المان معماری که از جنس فومیز دورتادور همه فضاهای پروژه از قبیل استخر و رختکن کشیده شد. این لبه‌ها، نه‌ تنها کانال‌ها را در خود جای‌ داده‌اند، بلکه میزبان چراغ‌هایی برای نورپردازی بلندگوها و … هستند و به لحاظ بصری، به‌عنوان یک واسطه، فرم سقف‌ها را از دیوار (آینه‌ها) جدا می‌کنند.

در ادامه خط معمار شما را به دیدن تصاویر طراحی استخر سرپوشیده بی نهایت دعوت می نماید.